Ήμουν την Κυριακή το βράδυ στο Καραϊσκάκη και το πρώτο πράγμα που μου προκάλεσε εντύπωση ήταν την ώρα που ο Γκαρθία έκανε την εμφάνισή του στον αγωνιστικό χώρο και πήγε να χαιρετήσει τον Χιμένεθ.

Δεν είδα ούτε ΕΝΑΝ οπαδό του Ολυμπιακού να τον χειροκροτεί. Λες και ήταν αόρατος.

Το σχολίασα με έναν συνάδελφο και μου είπε ότι οι πιο πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού δεν τον πήραν χαμπάρι γιατί ακόμα είναι καινούργιος και δεν τον έχουν συνηθίσει.

Διαφώνησα και απάντησα ότι ο κόσμος πάγωσε μόλις έμαθε για την ενδεκάδα, συν ότι η ομάδα προερχόταν από γκέλα στην Τρίπολη.

Προέβλεψα, μάλιστα, δύσκολο βράδυ για τους ερυθρόλευκους, χωρίς φυσικά να μπορώ να ξέρω ότι θα βλέπαμε τέτοιο φινάλε.

Για τον Καταλανό τοποθετήθηκα χθες. Τον θεωρώ υπεύθυνο για την ήττα από την ΑΕΚ, αλλά και για το γεγονός ότι πήρε την ομάδα πρώτη και μόλις σε δύο παιχνίδια την έστειλε στην τρίτη θέση.

Ασφαλώς δεν είναι δυνατόν μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να κρίνω αν ο Γκαρθία είναι καλός η όχι, όμως οι επιλογές του είναι αυτές που αποσταθεροποίησαν τον Ολυμπιακό.

Και με τον Τάκη Λεμονή οι Πειραιώτες δεν εντυπωσίαζαν, όμως κέρδιζαν. Έστω και δύσκολα έπαιρναν αυτό που ήθελαν και κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή.

Όταν ανέλαβε ο Γκαρθία είδαμε λογικές κινήσεις, όμως το τελευταίο διάστημα μπέρδεψε τελείως την ομάδα.

Και για εμένα ο Ολυμπιακός δεν βλεπόταν με την ΑΕΚ καθαρά λόγω των αποφάσεων του προπονητή.

Μία λογική ενδεκάδα θα υπηρετούσε ένα διαφορετικό πλάνο και θα βοηθούσε την ομάδα να παίξει ορθολογικά και πολύ πιο δημιουργικά.

Με απλές κινήσεις. Φορτούνη στον άξονα, Μιραλάς στα πλάγια, Ανσαριφάρντ στην κορυφή. Ακόμη και ο Μάριν θα μπορούσε να ξεκινήσει, αν και ο Ολυμπιακός θα έχανε πολύ στο κέντρο.

Το καταλαβαίνω ότι ο Γκαρθία θέλει να παίξει με το αγαπημένο 4-3-3 της Μπάρτσα και πολλών Ισπανών προπονητών, αλλά για να γίνει αυτό χρειάζονται οι κατάλληλοι παίκτες που ο Ολυμπιακός δεν τους διαθέτει.

Συν ότι η ομάδα δεν μπορεί σε αυτή τη φάση να πατήσει πάνω σε αυτό το σύστημα. Θέλει ατελείωτες ώρες προπόνησης και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από την αρχή της προετοιμασίας.

Κι αν ταιριάζει στην ομάδα. Δεν είναι απλό. Χρειάζεται δουλειά.

Έχω την αίσθηση ότι ο Καταλανός προπονητής ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι ευθύνη έχει αναλάβει.  

Δεν μπορώ να ξέρω τι εστί γι’ αυτόν ο Ολυμπιακός και τι πληροφορίες συγκέντρωσε από τον Βαλβέρδε κι άλλους, όμως του χρεώνεται η κακή εικόνα της Τρίπολης και του προχθεσινού ντέρμπι. Όπως κι αρκετές ακόμα επιλογές του.

Όπως η επιμονή στον Κούτρη. Το παιδί τα «έχει φτύσει» και ο προπονητής αγνοεί παντελώς τον Χατζισαφί. Τι είναι πάλι αυτό; Να ήταν ο Κούτρης ο Μαρσέλο της Ρεάλ θα πήγαινα πάσο. Δεν είναι, όμως.

Πολύ κουρασμένος είναι και ο Ρομαό. Κάποια στιγμή δεν πρέπει να ξεκουραστεί για να πάρει δυνάμεις; Τι είναι προτιμότερο; Να παίζει συνέχεια και η ομάδα να έχει θέμα;

Είναι φως φανάρι ότι ο Γκαρθία δεν είναι ευχαριστημένος με το ρόστερ και θα ήθελε κάποιους άλλους παίκτες. Σεβαστό.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακυρώνει πρόσωπα, συστήματα και τακτικές και να αρχίζει τα πειράματα.

Είναι υποχρεωμένος να πολεμήσει με τα όπλα που έχει.

Ο Ανσαριφάρντ είναι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Δεν μένει εκτός ομάδας.

Ο Μάριν δεν παίζει άμυνα, δεν μαρκάρει, αλλά διαθέτει προσωπικότητα και ξέρει πώς να ανακατεύει τις αντίπαλες άμυνες. Χρειάζεται σε τέτοια απαιτητικά ματς κι ειδικά εντός έδρας. Έστω σαν γρήγορη αλλαγή.

Στον Ολυμπιακό είναι προβληματισμένοι με τον ξένο προπονητή κι αυτό το θεωρώ απόλυτα λογικό.

Πριν λίγες μέρες η ομάδα τους ήταν φαβορί για τον τίτλο βάσει προγράμματος και τώρα τα πράγματα είναι σκούρα.

Ο λαβωμένος ψυχολογικά Ολυμπιακός δεν κρατά την τύχη στα χέρια του.

Την Τετάρτη δε στο ΟΑΚΑ θα κληθεί να παίξει το ντέρμπι της σεζόν. Θα έχει ελπίδες να προκριθεί και να διεκδικήσει το κύπελλο μόνο αν ο Γκαρθία επιστρέψει στην κανονικότητα.