Πρωτάθλημα ζήτησαν από τους παίκτες της ομάδας τους οι 200 περίπου οπαδοί του Ατρομήτου που βρέθηκαν στην Ριζούπολη.

Και πολύ καλά έκαναν. Έτσι όπως πάει ο Ατρόμητος σαν το τρένο, γιατί να μην πιστεύουν στον τίτλο;

Μόνο που για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα, θα πρέπει να βάλουν το χεράκι τους όλοι οι Περιστεριώτες που αγαπούν αυτή την ομάδα.

Δεν είναι δυνατόν σε έναν τόσο τεράστιο δήμο ο Ατρόμητος να κάνει πρωταθλητισμό για πρώτη φορά στην ιστορία του και να κόβει τόσα λίγα εισιτήρια.

Αυτό το σκηνικό δεν συνάδει με την τεράστια προσπάθεια του Ατρομήτου.

Και αδικεί κατάφωρα τους παίκτες, τον προπονητή και την διοίκηση.

Κανονικά το γήπεδο στο Περιστέρι έπρεπε να είναι γεμάτο σε κάθε ματς της ομάδας.

Κι απόψε στην Ριζούπολη να μην είναι μόνο 200 άτομα, αλλά τουλάχιστον 5.000.

Τι είναι 5.000 άνθρωποι σε έναν τόσο μεγάλο δήμο;

Ξέρω καλά ότι η διοίκηση της ΠΑΕ κάνει ό,τι μπορεί για να τραβήξει τον κόσμο του Περιστερίου.

Το ίδιο οφείλει να κάνει και ο δήμος. Να γίνει κινητοποίηση στα σχολεία με κίνητρα στους μαθητές και σε διάφορους άλλους κοινωνικούς φορείς της πόλης, έτσι ώστε σιγά σιγά ο κόσμος να μαζευτεί και η ψυχολογία των παικτών να ανέβει στα ύψη.

Το Περιστέρι πρέπει να ξεσηκωθεί. Στο κάτω κάτω οι ποδοσφαιριστές το αξίζουν. Το απέδειξαν κι απόψε με την εμφάνιση που έκαναν.

Αν στη θέση τους ήταν οι παίκτες του Ολυμπιακού, η της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ θα διαβάζαμε για εμφάνιση πρωταθλητών.

Γιατί, λοιπόν, να μην πούμε το ίδιο για τον Ατρόμητο;

Σαν αέρας πέρασε από την Ριζούπολη και πήρε αυτό που δικαιούτο.

Είναι ανώτερη ομάδα από τον Απόλλωνα και το έδειξε στον αγωνιστικό χώρο.

Όχι μόνο με τα τρία γκολ, αλλά και με την συνολική εικόνα του.

Γενικά ο Ατρόμητος είναι μία ομάδα που εκπέμπει υγεία.

Θυμίζει οικογένεια κι αυτό φαίνεται κι από τις πιο μικρές λεπτομέρειες.

Ο Κάναντι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, οι παίκτες τα δίνουν όλα και η ομάδα είναι ικανή για την υπέρβαση.

Έχει ανάγκη τη στήριξη του κόσμου, διότι δεν είναι μόνο το σήμερα, αλλά και το αύριο…