Ξεκινώ από την αντίπαλο της ΑΕΚ στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Προσωπικά θεωρώ την κλήρωση καλή κι εκτιμώ ότι η Ενωση έχει πιθανότητες να συνεχίσει στην Ευρώπη.

Η Ντιναμό Κιέβου δεν είναι ούτε Αρσεναλ, ούτε Ατλέτικο Μαδρίτης. Θεωρητικά έχει τον πρώτο λόγο, όμως δεν είναι το μεγαθήριο που θα τρομάξει τους παίκτες του Χιμένεθ.

Οι πιο παλιοί θα θυμούνται μια μεγάλη ομάδα που έχει αναδείξει τεράστιους ποδοσφαιριστές όπως τον Σεφτσένκο, τον Μπλαχίν και άλλους.

Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Ντιναμό δεν είναι αυτή που ήταν.

Τον μέχρι πρότινος καλύτερο παίκτη της, τον Γιαρμολένκο, τον πούλησε στην Ντόρτμουντ.

Αστέρι της θεωρείται ο Μποκανί που τον είχε φέρει ο Ολυμπιακός για υπογραφές, αλλά τον απέρριψε στις ιατρικές εξετάσεις.

Είναι μια ομάδα που έχει τη νοοτροπία του νικητή, παίρνει αποτελέσματα, αλλά έχει θέματα στην άμυνα.

Το πρώτο ματς είναι στις 15 Φεβρουαρίου στο ΟΑΚΑ και εκείνη την περίοδο η Ντιναμό δεν θα έχει αγώνες στα πόδια της, λόγω διακοπής του ουκρανικού πρωταθλήματος. Αρχίζει ξανά στις 17 του ίδιου μήνα, άρα δεν θα έχει ρυθμό κι αυτό θα πρέπει να το εκμεταλλευτεί η ΑΕΚ.

Το θέμα είναι σε τι κατάσταση θα βρίσκεται σε δύο μήνες και ο Δικέφαλος.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, διαφωνώ με αυτά που διαβάζω ότι η ΑΕΚ είναι χαμένη από χέρι.

Θα δώσει τη μάχη της και αν παίξει έξυπνα έχει τύχη. Μόνο μη δεχθεί γκολ στο πρώτο ματς. Ας τελειώσει και 0-0. Μετά το άγχος θα το έχουν οι Ουκρανοί…

Όσον αφορά το αποψινό ματς η ΑΕΚ το διαχειρίστηκε μια χαρά. Δεν φόρτσαρε και πήρε εύκολα το τρίποντο.

Στο χέρι της είναι να κερδίσει το Σάββατο και τον Απόλλωνα και να είναι πρωταθλήτρια χειμώνα. Ό,τι πρέπει για την ψυχολογία της.

Μου άρεσε το γκολ του Κονέ. Πρόκειται για έναν πανέξυπνο παίκτη, ο οποίος ξέρει να στέκεται στον αγωνιστικό χώρο και εκτιμώ ότι στον δεύτερο γύρο θα εξελιχθεί σε πολύτιμο παίκτη της Ενωσης.