Θα ήταν κρίμα κι άδικο η ΑΕΚ να μείνει εκτός Ευρώπης από αυτή την Αούστρια.

Με το σπαθί της η Ενωση πέρασε στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ, αν και για εμένα η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε καθαρίσει την πρόκριση νωρίτερα κι όχι να πάει στη Βιέννη με άγχος.

Γιατί; Διότι το άξιζε. Ήταν η πιο σταθερή ομάδα του ομίλου με μια νίκη και πέντε ισοπαλίες, έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο και έδειξε χαρακτήρα εκεί που χρειάστηκε.

Έτσι, μετά από χρόνια επέστρεψε δυναμικά στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη και αρχίζει σιγά σιγά να ξαναφτιάχνει το όνομά της.

Ο Οργανισμός της ΑΕΚ είχε μεγάλη ανάγκη αυτή την επιτυχία και μακάρι η κλήρωση της Δευτέρας να είναι τέτοια που ο δικέφαλος να έχει ελπίδες να συνεχίσει ακόμα πιο μακριά.

Θα είναι το ιδανικό για την Ενωση και το ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά.

Αλλά και οικονομικά η ΑΕΚ θα βάλει αρκετά χρήματα στο ταμείο της και μάλιστα εξασφαλίζει την οψιόν αγοράς του Λιβάγια.

Δίνει το 1,8 εκατ. ευρώ στη Λας Πάλμας και κάνει δικό της έναν παικταρά με όλη τη σημασία της λέξης.

Και σήμερα ο Κροάτης ήταν εξαιρετικός. Κράτησε μπάλα και βοήθησε πολύ να περιοριστεί ο Χολτσχάουζερ, ο κινητήριος μοχλός της αυστριακής ομάδας.

Όλοι οι παίκτες, πάντως, υπηρέτησαν σωστά το πλάνο του προπονητή τους.

Η ΑΕΚ δεν πήγε στη Βιέννη να παίξει κατενάτσιο και καλά έκανε, διότι μπορούσε να την πατήσει.

Ήταν προσηλωμένη στο να μην δεχθεί γκολ και επιθετικά προσπάθησε να σκοράρει, όμως χωρίς να εκβιάσει το γκολ.

Αν, άλλωστε, μια ομάδα έκανε κάποιες ευκαιρίες αυτή ήταν η ΑΕΚ.

Η Ενωση ήταν τόσο καλά στημένη που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στην Αούστρια να την απειλήσει.

Η ομάδα της Αυστρίας είχε μια φλύαρη υπεροχή και τίποτε περισσότερο.

Ήταν κατώτερη του αναμενομένου σε σχέση με το πρώτο ματς κι αυτό οφείλεται στον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ που ήθελε όσο τίποτε άλλο αυτή την πρόκριση.

Φάνηκε από την ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες της και το πάθος που έδειξαν σε όλο το παιχνίδι.

Η ελληνική ομάδα στάθηκε όπως έπρεπε και απέδειξε στους Αυστριακούς ποια είναι η ανώτερη ομάδα.