Τον καταλαβαίνω απόλυτα τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο οποίος μετά το τέλος του αγώνα στην Μόσχα ανέβασε μια φωτογραφία με φόντο το απόλυτο σκοτάδι.

Δεν είναι η ήττα από την ΤΣΣΚΑ, αλλά η παράδοση άνευ όρων.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε λες και ήξερε πριν το ματς ότι θα χάσει και απλά έπρεπε να βγάλει την υποχρέωση.

Εμένα αυτή την εικόνα μου έδωσε.

Δεν το κρύβω, μάλιστα, ότι βλέποντας τον Παναθηναϊκό στην αρχή του ματς να είναι πολύ αδύνατος αμυντικά και άστοχος επιθετικά είπα από μέσα μου ότι θα γνωρίσει τη συντριβή.

Και πάλι καλά που οι Ρώσοι έμειναν στους 81 πόντους.

Έτσι κι αλλιώς όλοι περιμέναμε ότι θα είχαν τον πρώτο λόγο στον αγώνα, όμως μετά το στραπάτσο στην πρεμιέρα της Βαρκελώνης υποτίθεται ότι το τριφύλλι όφειλε να βγάλει αντίδραση.

Εννοώ σε μεγάλο εκτός έδρας ματς κι όχι με την Μπάμπεργκ που την πήρε σχετικά εύκολα.

Αυτό που μου προκάλεσε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν τα παιδικά λάθη των πρασίνων.

Υπήρχαν διαστήματα που κάποιοι παίκτες ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Σε έναν δικό τους κόσμο και το προκλητικό ήταν ότι δεν έτρεχε και τίποτα.

Γι’ αυτό πολλές φορές η τηλεοπτική κάμερα έπιασε τον Πασκουάλ να είναι έξαλλος.

Απαράδεκτη αγωνιστική συμπεριφορά από επαγγελματίες που παίρνουν ένα σωρό χρήματα.

Λογικό το βρίσκω ο Παναθηναϊκός να θέλει πίστωση χρόνου, όμως στα πρώτα δύο παιχνίδια μακριά από την Αθήνα εμφανίστηκε κατώτερος του αναμενομένου.

Και, μάλιστα, σαν τον σάκο του μποξ για Μπάρτσα και ΤΣΣΚΑ.

Κι αυτό είναι που στενοχωρεί τον κόσμο.

Αλλιώς περίμενε φέτος την ομάδα. Ειδικά μετά το εξαιρετικό ξεκίνημα με το διπλό στο ΣΕΦ.