Μπράβο στην ΑΕΚ. Σίγουρα δεν έπαιζε με κανένα μεγαθήριο, αλλά δεν είναι εύκολο στην επιστροφή της στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ μετά από έξι χρόνια να ξεκινήσει με διπλό εκτός έδρας. Θέλει κότσια.

Κι αν η Ενωση το διαχειριστεί σωστά στο χέρι της είναι να περάσει στην επόμενη φάση μαζί με την Μίλαν.

Με δύο νίκες στο ΟΑΚΑ απέναντι σε Ριέκα και Αούστρια η ΑΕΚ φτάνει μάνι μάνι τους 9 πόντους χωρίς να υπολογίζω τα δύο ματς με τους Ιταλούς και τον αγώνα της Αυστρίας που κι αυτός είναι ανοικτός.

Μιλάμε για καθαρή νίκη της ΑΕΚ σε βάρος της Ριέκα. Ήταν, άλλωστε, ανώτερη σε όλους τους τομείς.

Θα ήταν άδικο να μην πάρει αυτό το ματς η Ενωση που πήγε στην Κροατία αποφασισμένη και πολύ καλά προετοιμασμένη.

Οι παίκτες έβγαλαν ενέργεια και είχαν πλάνο που το  υπηρέτησαν σωστά.

Ακόμα και μετά την ισοφάριση η ΑΕΚ συνέχισε να προσεγγίζει σωστά το ματς και είχε τον έλεγχο.

Θέλω να σταθώ σε δύο παίκτες. Πρώτος είναι ο Μάνταλος για τον οποίο από πέρυσι φωνάζω ότι «καίγεται» στα άκρα.

Σε αυτόν τον παίκτη του ταιριάζει ο ελεύθερος ρόλος στον άξονα.

Εκεί δείχνει τις ικανότητές του και φαίνεται από χιλιόμετρα πόσο του αρέσει να παίζει πίσω από τον φορ.

Μιλάμε για άλλον ποδοσφαιριστή και είμαι σίγουρος ότι με τον καιρό θα γίνει ακόμα καλύτερος και πολύ πιο χρήσιμος για την ομάδα του.

Άλλη ΑΕΚ  θα βλέπει ο κόσμος.

Ο δεύτερος είναι ο Λιβάια. Παικτούρα όσον αφορά τη μπάλα στα πόδια.

Είναι, όμως, μέγας ατομιστής και ο Χιμένεθ πρέπει να βρει το κουμπί του για να βελτιωθεί.

Τέτοιοι παίκτες ζουν για να κρατάνε όσο γίνεται περισσότερο τη μπάλα στα πόδια τους, αλλά επιβάλλεται να αλλάξει.

Ο Κροάτης θα κάνει καριέρα στην ΑΕΚ αν γίνει πιο ομαδικός και πιο γρήγορος στις πάσες του.