Μεγάλη βραδιά για το ελληνικό μπάσκετ. Με βάση τα τεράστια μπάτζετ των άλλων ξένων ομάδων και ειδικά των Τούρκων, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έκαναν υπέρβαση κατακτώντας τις δύο από τις τέσσερις προνομιούχες θέσεις στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας.

Είναι μεγάλη επιτυχία οι δυο ομάδες μας να έχουν αβαντάζ στην διεκδίκηση ισάριθμων θέσεων που οδηγούν στο φάιναλ φορ της Πόλης. Και μακάρι να τις δούμε και στον τελικό.

Κι αν για τον Ολυμπιακό είχε φανεί εδώ και καιρό ότι θα είναι δεύτερος η, τρίτος, ο Παναθηναϊκός έκανε την έκπληξη.

Όχι γιατί δεν του άξιζε η, δεν είναι δυνατός, αλλά επειδή αντιμετώπισε ένα σωρό θέματα με αλλαγή προπονητή, τους τραυματισμούς του Τζέιμς και του Γκιστ, την αποτυχημένη επιλογή του Τζεντίλε και διάφορα άλλα.

Υποτίθεται ότι οι πράσινοι θα ήταν ευχαριστημένοι απλά να μπουν στην οκτάδα, όμως ο Πασκουάλ και οι παίκτες βρήκαν τα πατήματά τους την κατάλληλη στιγμή και φορτσάροντας προς το τέλος έκαναν την μεγάλη ανατροπή.

Το έχω γράψει πολλές φορές. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει εξαιρετικό ρόστερ κι αυτό που του λείπει είναι η ομαδικότητα.

Σιγά σιγά ο Πασκουάλ βρίσκει το κουμπί των παικτών και το τριφύλλι έχει αρχίσει να γίνεται πιο συμπαγής ομάδα και να βγάζει ενέργεια.

Χαρακτηριστικό είναι το αποψινό παράδειγμα.

Ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν στο πρώτο ημίχρονο κι έδωσε την δυνατότητα στην Μακάμπι να ξεφύγει με 10 πόντους.

Μόλις ένα στα 15 τρίποντα είχαν οι πράσινοι κι αυτό τα λέει όλα.

Αλλά στην επανάληψη και ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο το τριφύλλι ήταν διαστημικό και βρέθηκε μπροστά με 9 πόντους.

Η Μακάμπι φάνηκε πολύ λίγη απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό που στο τέταρτο δεκάλεπτο έκανε προπόνηση.

Στα δύσκολα, δηλαδή, οι παίκτες έδειξαν εγωισμό, έπαιξαν φοβερή άμυνα, πίστεψαν στη νίκη κι έβαλαν πάνω απ΄ όλα το γενικό συμφέρον της ομάδας.

Ήταν ένας Παναθηναϊκός να τον πίνεις στο ποτήρι.