Ανοιχτή είναι η πρόκριση για τον Ολυμπιακό, όμως απόψε δεν ήταν καλός.

Προσωπικά περίμενα περισσότερα από τους ερυθρόλευκους, οι οποίοι φάνηκαν κουρασμένοι.

Ναι μεν είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, όμως υπήρχε πρόβλημα στην σωστή ανάπτυξη και την δημιουργία προϋποθέσεων για το γκολ.

Ο Φορτούνης δεν είναι σε καλή κατάσταση και υστέρησε, ο Μάρτινς είναι μακριά από τον παίκτη που έπαιζε μαζί με τον Μιλιβόγεβιτς και ο Σεμπά μπλοκαρίστηκε καλά από τους Τούρκους.

Όσο για τον Καρντόσο δεν έχει ουδεμία σχέση με την συνολική προσφορά του Ιντέγε στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Έτσι, λοιπόν, η ελληνική ομάδα δεν είχε τον παίκτη να  την πάρει στην πλάτη του και να φοβίσει την Οσμάνλισπορ.

Και μεταξύ μας άλλο τα άπειρα παιδιά και διαφορετικοί οι Καμπιάσο, Τσόρι, Μάριν, οι οποίοι έχουν πολλές παραστάσεις από τέτοια ματς και μόνο η παρουσία κάποιων από αυτούς, έστω σαν αλλαγή, ίσως να έδινε το κάτι παραπάνω που έλλειπε από την ομάδα.

Και πάλι, όμως, ο Ολυμπιακός έκανε κάποιες ευκαιρίες και θα μπορούσε να πετύχει ένα γκολ, αλλά η Οσμάνλισπορ είχε σε εξαιρετική ημέρα τον Λιθουανό τερματοφύλακά της.

Η ομάδα του Μπέντο προσπάθησε να επιβληθεί με την κατοχή της μπάλας και οι Τούρκοι με το γρήγορο παιχνίδι τους.

Σε ορισμένες αντεπιθέσεις ήταν επικίνδυνοι και σε αυτό συνετέλεσε η άμυνα του Ολυμπιακού που ξανά έπαιξε ψηλά και δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί ο Πορτογάλος επιμένει τόσο πολύ.

Σαν ομάδα δεν λένε κάτι το ιδιαίτερο, όμως διαθέτουν δύο, τρεις ποιοτικούς παίκτες.

Τον Σενεγαλέζο Ντιαγέ στον άξονα και τα εξτρέμ.

Η άμυνά τους έχει αδυναμίες στο κέντρο της και ο Ολυμπιακός με Ιντέγε και τον κανονικό Φορτούνη την έχει.

Εννοείται ότι ο Ολυμπιακός της ρεβάνς επιβάλλεται να τρώει σίδερα και να είναι πιο συγκεντρωμένος και συμπαγής σαν ομάδα.