Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είναι ένας φιλόδοξος προπονητής και δείχνει αποφασισμένος να αρπάξει από τα μαλλιά την ευκαιρία που του δόθηκε να αναλάβει τον Παναθηναϊκό.

Θέλει όσο τίποτε άλλο να πετύχει και να φτιάξει προπονητικά το όνομά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο κι όχι μόνο.

Σαφώς η αποστολή του είναι πολύ δύσκολη και ήδη πήρε μια γεύση από τις τελευταίες εξελίξεις στην ομάδα με την προσφυγή του Εσιέν, τις κοπάνες του Ιμπάρμπο και τις συζητήσεις με τους άλλους υποψήφιους παίκτες να φύγουν.

Αν κρίνω από το γεγονός ότι στα μέσα της σεζόν ο Ουζουνίδης ξεκαθάρισε ότι δεν του κάνει σχεδόν η μισή ομάδα, έχω την αίσθηση ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει σε ποιον Παναθηναϊκό πήγε.

Πολύ φοβάμαι ότι έχει μείνει στον Παναθηναϊκό που φορούσε τη φανέλα του.

Στο τριφύλλι των τίτλων και των μεγάλων διακρίσεων στην Ευρώπη.

Καμία σχέση με την σημερινή ομάδα. Το κοινό τους σημείο είναι το όνομα, η φανέλα, η ιστορία και φυσικά ο κόσμος. Αγωνιστικά, οικονομικά και διοικητικά είναι η ημέρα με τη νύχτα.

Αυτό σημαίνει ότι ο 48χρονος τεχνικός οφείλει να ξεχάσει τη δική του εποχή και να προσαρμοστεί με τα τωρινά δεδομένα.

Μόνο έτσι θα έχει ελπίδες να τα καταφέρει να φτιάξει ομάδα.

Η ΠΑΕ αντιμετωπίζει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στην υπόθεση του Εσιέν.

Είναι πολύ δύσκολο να γίνονται πολλές και καλές επιλογές και ταυτόχρονα αποδεσμεύσεις.

Ειδικά οι λύσεις συμβολαίων είναι μεγάλος μπελάς για μια ποδοσφαιρική εταιρία.

Είναι δικαίωμα του Ουζουνίδη να ζητάει ό,τι θέλει από τη διοίκηση, όμως θα πρέπει να είναι έτοιμος  για το αποτέλεσμα.

Μην περιμένει πολλά πράγματα και μαθαίνω ότι αυτό του έδωσε να καταλάβει και ο Λυμπερόπουλος με τον οποίο έχουν στενή συνεργασία και εξετάζουν ένα σωρό παίκτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανύπαρκτης φιλοσοφίας εκ μέρους της διοίκησης, που κατά βάθος θα πρέπει να απασχολήσει τον Ουζουνίδη και τον καθένα στη θέση του, είναι η στροφή 360 μοιρών για τις μεταγραφές.

Η ΠΑΕ  προσέλαβε τεχνικό διευθυντή τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, που εξελίχθηκε σε διακοσμητικό στοιχείο.

Τα κλειδιά τα είχε ο Στραματσόνι, ο οποίος μέσα σε οκτώ μήνες έφερε 20 παίκτες και τώρα δόθηκε εντολή για γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή.

Κι αν  αύριο, μεθαύριο φύγει ο Ουζουνίδης πάλι τα ίδια θα γίνουν.

Έτσι, όμως, δεν φτιάχνονται ομάδες.

Γι’ αυτό επιμένω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των πρασίνων είναι το διοικητικό. Από εκεί ξεκινούν όλα.

Για να φτάσει ο σημερινός Παναθηναϊκός τον παλιό Παναθηναϊκό απαιτούνται χρήματα για την απόκτηση των κατάλληλων ποδοσφαιριστών που θα ανεβάσουν την ομάδα επίπεδο και θα την οδηγήσουν σε τίτλους.

Και παράλληλα χρειάζονται διοικητικές αποφάσεις που θα συνάδουν με το κύρος του συλλόγου.

Ασφαλώς αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία ημέρα στην άλλη.

Ο δρόμος θα είναι μακρύς και γεμάτος «ναρκοπέδια».

Το αποτέλεσμα θα έρθει αν υπάρχει οργάνωση, σχέδιο, χρονοδιάγραμμα και φυσικά χρήμα.

Διαφορετικά η ομάδα θα συνεχίσει να μικραίνει και να απαξιώνεται από τους ίδιους τους ανθρώπους που λένε ότι την υπηρετούν.

Η συνολική εικόνα της ομάδας τα τελευταία χρόνια μιλάει από μόνη της και ο κόσμος είναι πικραμένος και απογοητευμένος.

Η περίφημη «Παναθηναϊκή Συμμαχία» ξεκίνησε με όνειρα και στην πρόσφατη γενική της συνέλευση παρευρέθηκαν μόλις 11 άτομα!

Αυτό και μόνο μιλάει από μόνο του. Οι άνθρωποι κάτι κάνουν λάθος και το καράβι έχει χάσει την πυξίδα του…

Το κείμενο έχει δημοσιευτεί στην Realnews