Στην αρχή της σεζόν έγινε μεγάλη συζήτηση για τον ΠΑΣ Γιάννενα και προσωπικά αναφέρθηκα στην πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στην ομάδα της Ηπείρου.

Η Ξάνθη, όμως, είναι αυτή που κερδίζει τις εντυπώσεις.

Ξεκίνησε το 2017 με νίκη κι αυτή τη στιγμή φιγουράρει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας.

Από τους 25 πόντους τους 17 τους έχει πάρει μακριά από το γήπεδό της που έχει δώσει και τα περισσότερα ματς κι αυτό οφείλεται στον εξαιρετικό προπονητή της.

Ο πανέξυπνος Λουτσέσκου έχει δημιουργήσει μια ομάδα που ξέρει πώς να παίρνει θετικά αποτελέσματα.

Η Ξάνθη δεν είναι η ομάδα που θα προσφέρει θέαμα, θα παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και θα πετύχει πολλά γκολ.

Είναι η ομάδα που αγωνίζεται πίσω από τη μπάλα και κτυπάει σαν τη κόμπρα.

Της πάει γάντι το εκτός έδρας ματς, διότι οι γραμμές της παίζουν πολύ κοντά και κλείνουν τους περισσότερους διαδρόμους.

Είναι δύσκολο να διασπαστεί αυτή η άμυνα που αποτελείται από γερά παιδιά, τα οποία έχουν αποκτήσει τη φιλοσοφία της ομαδικότητας.

Έχουν καταλάβει ότι η διάκριση θα έρθει μέσα από την ομάδα και σε κάθε ματς δίνουν τα πάντα.

Παίζουν, άλλωστε, σε μια ομάδα που τους παρέχει τα πάντα.

Οικονομική ασφάλεια, εξαιρετικές προπονητικές συνθήκες και οργάνωση σε όλα τα επίπεδα.

Ο Πανόπουλος γρήγορα κατάλαβε ότι στο πρόσωπο του Λουτσέσκου βρήκε λαβράκι και του έδωσε τα κλειδιά του μαγαζιού.

Ο Ρουμάνος είναι το απόλυτο αφεντικό και έχει καταφέρει να παρουσιάζει μια δεμένη και ισορροπημένη ομάδα.

Μέσα από αυτή τη δουλειά ο Λουτσέσκου έχει ήδη φτιάξει όνομα και θα είναι πολύ δύσκολο, έως απίθανο, για τον Πανόπουλο να μπορέσει να τον κρατήσει.

Το πού θα φτάσει η Ξάνθη δεν μπορώ να το ξέρω.

Ούτε για εμένα θα φανούν πολλά στο ματς με τον Ολυμπιακό.

Σημασία έχει ότι αυτό το κλαμπ βγάζει υγεία και είναι κρίμα κι άδικο που ο κόσμος της πόλης δεν την στηρίζει.

Φανταστείτε στη θέση της Ξάνθης να ήταν η Λάρισα.

Μέχρι για πρωτάθλημα θα πήγαινε με τον κόσμο που διαθέτει.

Η Ξάνθη δεν μπορεί να κτυπήσει τον τίτλο, όμως στο χέρι της είναι να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό και να μπει σφήνα στην γνωστή τετράδα.

Δεν το κρύβω ότι μέσα μου εύχομαι να εξελιχθεί σε Λέστερ της Ελλάδας, ό,τι είχα γράψει και για τον ΠΑΣ, αλλά για την ώρα ας μείνουμε εδώ που είμαστε.

Οι ακρίτες δεν χρειάζεται να λένε πολλά και να αγχώνονται.

Κάθε ματς πρέπει να το αντιμετωπίζουν το ίδιο σοβαρά, να κυνηγούν τη νίκη και το ταμείο θα γίνει στο τέλος.

Μακάρι να είναι το καλύτερο και τα κέρδη πολλά…