Μόνο στον Παναθηναϊκό έχουν αναδείξει το θέμα του τεχνικού διευθυντή λές και κάνουν μεταγραφή αλα Μέσι.

Και το κάνουν σκόπιμα για να καλύψουν όσο γίνεται τις κτυπητές αδυναμίες της ομάδας στο έμψυχο υλικό της.

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο κάθε Λυμπερόπουλος θα πετύχει στον Παναθηναϊκό αν έχει συγκεκριμένο ρόλο και τις οικονομικές δυνατότητες να  φέρει στην ομάδα καλούς ποδοσφαριστες.

Το θέμα δεν είναι αν σαν τεχνικός διευθυντής έχεις γνωριμίες, αλλά τι χρήμα σου διαθέτει η διοίκηση και πόσο ικανός είσαι στις διαπραγματεύσεις.

Αυτό που ενδιαφέρει τον οπαδό του Παναθηναϊκού είναι τι παίκτες θα βλέπει κι όχι ποιος είναι ο τεχνικός διευθυντής.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Ουζουνίδης είναι αυτός που καλείται να αποφασίσει ποιους παίκτες θέλει και ο Λυμπερόπουλος να αναλάβει να υλοποιήσει τις επιθυμίες του προπονητή με την σύμφωνη γνώμη, βέβαια, του Αλαφούζου.

Για εμένα αυτό είναι το σωστό, διότι ο Ουζουνίδης είναι ο προπονητής κι αυτός ξέρει τις ανάγκες της ομάδας.

Στην πορεία θα φανεί κατά πόσο θα μετράει ο λόγος του Λυμπερόπουλου.

Αναφέρομαι αποκλειστικά στις μεταγραφές, διότι από εκεί και πέρα φαντάζομαι ότι ο νέος τεχνικός διευθυντής  θα έχει κι άλλες δουλειές να κάνει.

Δεν ξέρω πώς το έχει χειριστεί ο Αλαφούζος, αλλά το ιδανικό θα ήταν να καλούσε στο γραφείο του τον Λυμπερόπουλο και τον Ουζουνίδη μαζί και να ξεκαθάριζε τις αρμοδιότητες του καθενός.

Το θέμα είναι πολύ λεπτό και χρειάζεται έμπειρη αντιμετώπιση.

Το επισημαίνω γιατί πολλές φορές σε διάφορες ομάδες έχουν γίνει μεγάλες παρεξηγήσεις και το όποιο πλάνο υπήρχε πήγε περίπατο.

Προσωπικά συμφωνώ με το αγγλικό μοντέλο που η διοίκηση προσφέρει κάποιο ποσό στον προπονητή κι αυτός επιλέγει τους παίκτες που θα πάρει.

Ο τεχνικός που είναι και μάνατζερ δίνει στη διοίκηση μια λίστα και με εναλλακτικές προτάσεις κι από εκεί και πέρα άνθρωποι της ομάδας αναλαμβάνουν τα παζάρια κι ό,τι άλλο χρειάζεται για να ολοκληρωθεί μια μεταγραφή.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που τις τελικές διαπραγματεύσεις τις κάνει και ο ίδιος ο προπονητής.

Αυτό γίνεται κυρίως για μεγάλα ονόματα που οι δυσκολίες είναι πολλές.

Εμείς δεν είμαστε Αγγλία και με τη νοοτροπία που έχουμε δεν θα γίνουμε ποτέ.

Μπορούμε, όμως, να τους πάρουμε κάποια πράγματα και να τα δουλέψουμε στο ποδόσφαιρό μας.

Το παν είναι να υπάρχει θέληση και γνώση. 

Σιδεροκέφαλος να είναι ο Λυμπερόπουλος στον Παναθηναϊκό.

Είναι στα συν του ότι ξέρει τα κατατόπια κι αυτό θα τον βοηθήσει να εργαστεί καλύτερα για το συμφέρον της ομάδας του.

Σαν ποδοσφαιριστής δεν έφυγε και με τον καλύτερο τρόπο, όμως πάντα είχε και εξακολουθεί να έχει τον Παναθηναϊκό πολύ ψηλά κι αυτό ο κόσμος του το αναγνωρίζει…