Στο ποδόσφαιρο και γενικά στον αθλητισμό μπορούν να γίνουν τα πάντα.

Πριν τους αποψινούς αγώνες κυπέλλου θεωρητικά ο Παναθηναϊκός ήταν χαμένος από χέρι.

Για να μπει στο παιχνίδι της πρόκρισης θα έπρεπε να βάλει στην …πρίζα τον ΟΦΗ η, τον Ηρακλή, οι οποίοι θα προχωρούσαν και οι δύο αν έφερναν ισοπαλία, αλλά χωρίς να νικήσει ο Απόλλωνας.

Κι έτσι έκαναν οι πράσινοι. Δέχθηκαν εύκολα το πρώτο γκολ και στο Ηράκλειο τα φίδια έζωσαν τον ΟΦΗ που με ήττα η, και ισοπαλία έμενε εκτός.

Και για να τα λέμε όλα ο καθένας στη θέση των ανθρώπων του Παναθηναϊκού το ίδιο θα σκεφτόταν.

Δεν μπορώ να ξέρω αν στο …πρόγραμμα ήταν και το 2-0 προς το τέλος του ημιχρόνου, η αποχώρηση των οπαδών της ομάδας και η έκρηξη του Ουζουνίδη. Προφανώς, όχι.

Αλλά και πάλι δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά…

Και το ίδιο ισχύει για τον Ηρακλή που πήγε στην Κρήτη χωρίς βασικούς τους παίκτες και κατέβηκε με περίεργη ενδεκάδα.

Εύλογο το ερώτημα: Γιατί βασικοί ποδοσφαιριστές έμειναν στην Θεσσαλονίκη και δεν κάθισαν στον πάγκο για να βοηθήσουν αν χρειαστεί;

Ο γηραιός έχανε 2-0 και ο Παντελίδης κοιτούσε τον πάγκο του.

Τελικά, στον Ηρακλή ήθελαν να προκριθούν η, όχι;

Σκεφτείτε, πάντως, τι θα είχε γίνει αν στη θέση του Παναθηναϊκού ήταν ο Ολυμπιακός και  το αφεντικό του Ηρακλή, ο Παπαθανασάκης, είχε πάει παραμονές των αγώνων καλεσμένος στο κανάλι του Μαρινάκη. Πόλεμος.

Ενώ τώρα που ο Παπαθανασάκης βγήκε στον σταθμό του Αλαφούζου ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Λάθος του μεγαλομετόχου του Ηρακλή που μετά από πολύ καιρό εμφανίστηκε τώρα στο κανάλι του  προέδρου του Παναθηναϊκού.

Δίνει τροφή για πολλά σχόλια.

Θα μπορούσε να το είχε κάνει λίγες μέρες νωρίτερα η, αργότερα.

Εκτός αν είχε τους λόγους του και το έκανε σκόπιμα.

Αξίζουν, πάντως, πολλά μπράβο στον ΟΦΗ που στάθηκε στο ύψος του.

Έπαιξε για τη φανέλα του, την ιστορία του και γι’ αυτό είναι μεγάλος.

Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει πώς μπήκαν στο γήπεδο οι παίκτες, τι είχε συζητηθεί η, συμφωνηθεί και διάφορα άλλα.

Για εμένα μετράει το αποτέλεσμα και οι συνθήκες που διαμορφώθηκε.