Παρακολούθησα κατά διαστήματα τον αγώνα της ΑΕΚ στην Λαμία και μου έκανε εντύπωση η αγωνιστική συμπεριφορά αρκετών παικτών της και ιδιαίτερα των ονομάτων.

Είχαν τέτοια χάλια που θα νόμιζε κανείς ότι δεν τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα της ομάδας τους.

Δείγμα της κακής τους νοοτροπίας.

Δεν στέκομαι στο 0-0 με την αξιόμαχη ομάδα του Μπάμπη Τεννέ που πάει μια χαρά στην Β΄ εθνική.

Αν και για την ΑΕΚ είναι πισωγύρισμα να μην μπορεί να κερδίσει τη Λαμία και να ισοφαρίζεται από την Καρδίτσα.

Η κανονική ΑΕΚ καθαρίζει αυτά τα ματς από τα αποδυτήρια.

Ούτε χρειάζεται προπονητή για να την βοηθήσει να φτάσει στη νίκη.

Αυτά τα ματς είναι των παικτών. Αυτών που σέβονται τον εαυτό τους, τους συμπαίκτες τους, την ομάδα τους και τον κόσμο που τους ακολουθεί παντού.

Η Ενωση έκανε ένα καλό ματς με τον Λεβαδειακό και οι οπαδοί της περίμεναν ανάλογη συνέχεια και στο κύπελλο.

Δεν έχει καμία σημασία που ο Μοράις έκανε αλλαγές.

Ο καθένας στη θέση του το ίδιο θα έκανε.

Αν εξαιρέσουμε λίγο τους πιτσιρικάδες Γαλανόπουλο και Τσέλιο οι υπόλοιποι παίκτες ήταν για τα θηρία.

Δεν μπόρεσαν να κάνουν ούτε μια τελική της προκοπής.

Προφανώς κάτι ήξερε ο Μελισσανίδης που μετά το ματς με τον Λεβαδειακό σχολίασε το περίφημο «δεν κερδίσαμε και τη Μποταφόγκο».

Και δικαιώθηκε πολύ γρήγορα.

Μόνο που δεν πρέπει να αφήσει να περάσει έτσι αυτή η άθλια εμφάνιση.

Καλό θα είναι οι παίκτες να συνειδητοποιήσουν πόσο κακή ήταν η ομάδα τους στη Λαμία και το κυριότερο πόσο πίκραναν τους ντόπιους αεκτζήδες, οι οποίοι περίμεναν πώς και πώς να τους δουν από κοντά.

Δεν πάει πουθενά η ΑΕΚ με αυτή την αρρωστημένη νοοτροπία.

Όχι 4, αλλά και 14 μεταγραφές να κάνει…