Σημάδια …ζωής έδειξε η ΑΕΚ στο χθεσινό ματς με τον Λεβαδειακό και στην πορεία θα φανεί αν ήταν μια όμορφη παρένθεση η, η ομάδα βρίσκεται σε τροχιά ανόδου.

Ανεξάρτητα την αριθμητική υπεροχή της η Ενωση μετά από καιρό έπαιξε στρωτό ποδόσφαιρο, πέτυχε τέσσερα γκολ με διαφορετικούς σκόρερ, δημιούργησε 27 τελικές και ασφαλώς το σκορ θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο.

Ο κόσμος είδε μια κανονική ΑΕΚ και το ζητούμενο είναι να συνεχίσει έτσι.

Οι υπερβολές δεν κάνουν καλό. Για παράδειγμα αποθεώνεται ο Πέκχαρτ που μέχρι χθες όλοι τον είχαν φευγάτο.

Δεν γίνεται τη μια να είσαι στον πάτο και ξαφνικά να βρίσκεσαι στην κορυφή.

Κάπου θα υπάρχει μια μέση κατάσταση.

Όπως με τον Γαλανόπουλο. Ήμουν από τους πρώτους που διέκρινα το ταλέντο του, αλλά θα περιμένω να τον δω σε βάθος χρόνου.

Μόνο ζημιά θα του κάνουν τα διθυραμβικά σχόλια.

Είναι αλήθεια ότι μπορεί να κάνει πολλές δουλειές στον αγωνιστικό χώρο κι όταν βρει ρυθμό μέσα από τους αγώνες θα δείξει τις πραγματικές τους δυνατότητες.

Το παιδί αυτό έχει μέλλον και θα είναι κρίμα κι άδικο να πάει σαν τον Τζανετόπουλο…

Ένα ακόμα ευχάριστο γεγονός στην ΑΕΚ ήταν η εξαιρετική απόδοση του Γκάλο και του Σιμόες.

Και οι δύο αυτοί ποδοσφαιριστές αποτελούν βαρόμετρο για την γενική εικόνα της ομάδας και θα είναι ό,τι το καλύτερο να φορμαριστούν ενόψει της απαιτητικής συνέχειας.

Καλό ήταν και το κοουτσάρισμα του Μοράις που κάποιοι μέσα στην ΑΕΚ τον έβλεπαν και εξακολουθούν να τον βλέπουν με περίεργο μάτι.

Ο Πορτογάλος είχε δουλέψει πολύ το παιχνίδι και προφανώς φοβήθηκε από τα περσινά αποτελέσματα με τον Λεβαδειακό.

Όσο για την ατάκα του Μελισσανίδη περί Μποταφόγκο, που πολλοί δεν κατανόησαν, ήταν καθαρά ειρωνική.

Ότι, δηλαδή, η ΑΕΚ δεν σκότωσε το θηρίο…

Και φυσικά έχει δίκιο.

Όπως δίκιο έχουν κι αυτοί που φωνάζουν ότι πρέπει να γίνουν δυνατές μεταγραφές.