Παραδοσιακά έχω μια ευαισθησία με τους θεωρητικά μικρούς του ελληνικού ποδοσφαίρου και λογικό είναι να χαίρομαι για την πορεία του ΠΑΣ.

Η ομάδα των Ιωαννίνων έχει 13 πόντους και εκκρεμεί ο εντός έδρας αγώνας με τον Λεβαδειακό.

Δεν ξέρω αν τα Γιάννενα μπορούν να εξελιχθούν σε Λέστερ της Ελλάδας, όμως ξέρω ότι σε αυτή την ομάδα γίνεται μια εξαιρετική δουλειά.

Αυτό φαίνεται από τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ.

Έφυγαν σημαντικοί παίκτες, όπως ο Τσουκαλάς, ο Ιλιτς, ο Μανιάς, ο Τσάβες, ο Στρούνα, κι όμως το κενό τους καλύφθηκε από άλλους καλούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Μαμπουλού, ο Κόντε, ο Ζάιρο, ο Μπουκουβάλας.

Αυτό δείχνει ότι ο ΠΑΣ είναι μια ομάδα που στηρίζεται στο σύνολο κι όχι στα άτομα.

Ό, τι καλύτερο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που η διάκριση έρχεται μέσα από τις συνεργασίες των ποδοσφαιριστών και φυσικά το πλάνο του προπονητή.

Ο Γιάννης Πετράκης πήγε αθόρυβα στην Ήπειρο, έδεσε με την περήφανη ποδοσφαιρική κουλτούρα της πόλης και της ομάδας των Ιωαννίνων και τώρα αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ΠΑΣ.

Ο Κρητικός τεχνικός δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ και είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του που δεν περιορίζεται στα αυστηρά καθήκοντα του προπονητή.

Είναι ένας δάσκαλος, ένας παιδαγωγός και κυρίως φίλος των παικτών, οι οποίοι μαθαίνουν κι άλλα πράγματα εκτός από το ποδόσφαιρο.

Γι αυτό και ο ΠΑΣ θυμίζει μια δεμένη οικογένεια με συγκεκριμένη φιλοσοφία και αρχές.

Ο Πετράκης έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αυτό και έτσι εξηγείται γιατί τα Γιάννενα ξεχωρίζουν για την σεμνότητά τους σαν ομάδα.

Αποφεύγουν τα πολλά, μιλάνε πολύ λίγο και κάνουν πολλά περισσότερα.

Συν ότι αγωνιστικά ο ΠΑΣ είναι μια ομάδα που ξέρει τι θέλει στον αγωνιστικό χώρο και πώς να το πάρει…

Στο Αγρίνιο του ακυρώθηκε κανονικό γκολ, βρέθηκε να χάνει και τελικά κατάφερε να γυρίσει το ματς χωρίς να πιεστεί και να αγχωθεί για το αποτέλεσμα.

Μεγάλη δουλειά μια ομάδα να μην επηρεάζεται από τις διαιτητικές αποφάσεις και να βρίσκει τον τρόπο να σταθεί στα πόδια της.

Δεν μπορώ να προβλέψω πού θα φτάσει ο ΠΑΣ, όμως εύχομαι ολόψυχα να διατηρήσει αυτή την εικόνα που εκπέμπει υγεία και ελπίδα.

Το ταλαιπωρημένο ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη όσο ποτέ ομάδες σαν τον ΠΑΣ, μέχρι πέρυσι τον Αστέρα και παλιότερα τη Λάρισα και τον ΟΦΗ.

Ο φίλαθλος κόσμος διψά να βλέπει μια επαρχιακή ομάδα όπως τα Γιάννενα να είναι ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα και να παίζουν καλή μπάλα.

Όλοι θέλουν να υπάρχει συνέχεια κι ας μην γίνει Λέστερ.

Στο κάτω κάτω ο ΠΑΣ είναι ο Αγιαξ…