Με αφορμή τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός ενόψει του αποψινού δύσκολου αγώνα με την Θέλτα βρίσκω την ευκαιρία να εκφράσω τη διαφωνία μου σε αυτά που διαβάζω και ακούω ότι το ρόστερ του είναι υπερπλήρες.

Το τριφύλλι έκανε πολλές μεταγραφές, πήρε αρκετά καλούς ποδοσφαιριστές, όμως πονάει σε τέσσερις θέσεις.

Ξεκινώ από τον τερματοφύλακα. Καλός ο Στιλ, αλλά όχι για σπουδαία πράγματα.

Δεν έχει σταθερότητα στην απόδοσή του και είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο.

Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να κάνει καριέρα στην πατρίδα του.

Αριστερός ακραίος είναι μόνο ο Χουλτ, αφού ο Στραματσιόνι αγνοεί τον Χουχούμη.

Και σήμερα στην Ισπανία ο Ιταλός έχει σοβαρό πρόβλημα, διότι ο Γουακάσο -που δεν είναι αμυντικός- έχει κάρτες και διαβάζω ότι ο Κουλιμπαλί θα αντικαταστήσει τον τραυματία Μέστο.

Αναγκαστικά ο προπονητής σκέφτεται την λύση του Μαρινάκη. Να παίξει, δηλαδή, με ανάποδο πόδι μέσα στο Μπαλαϊδος με την θέλτα να έχει παικταράδες στα άκρα…

Η λογική λέει ότι ο Μαρινάκης πρέπει να παίξει από δεξιά και ο Κουλιμπαλί αριστερά όπως στο Αγρίνιο. Τέλος παντων.

Άρα, πώς είναι γεμάτος ο Παναθηναϊκός στην άμυνα;

Χώρια που ο Χουλτ δεν λέει κάτι το ιδιαίτερο στα ανασταλτικά του καθήκοντα.

Για εμένα είναι καλύτερος όταν βοηθά την ομάδα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού της.

Τρίτη θέση που πονάει ο Παναθηναϊκός είναι η νευραλγική του αμυντικού χαφ.

Ο Λεντέσμα δεν είναι ο Λεντέσμα της Λάτσιο που έκανε τάκλν στην καρωτίδα.

Τώρα παίζει πιο εγκεφαλικά. Παίρνει τη μπάλα από πίσω και προσπαθεί να οργανώσει.

Απλά τον συμπληρώνει ο Ζέκα που κι αυτός δεν είναι κλασικός κόφτης.

Εναλλακτική λύση είναι ο Κουτρουμπής που ξεκίνησε από στόπερ και δεν διαθέτει το απαιτούμενο πακέτο για να στηριχθεί ο Στραματσιόνι για το 6άρι.

Είναι λύση ανάγκης κι εκεί θα παίξει σήμερα.

Τυπικά, δηλαδή, οι πράσινοι διαθέτουν ένα αμυντικό χαφ, τον Λεντέσμα, ουσιαστικά κανέναν!

Για εμένα χρειάζονται δύο παίκτες κι όχι ένας…

Και ολοκληρώνω για τη θέση πίσω από τον Μπεργκ η, τους δύο κυνηγούς.

Ο μοναδικός τέτοιος παίκτης είναι ο Βιγιαφάνες, ο οποίος απο τη μία δεν θεωρείται ακόμα βασικός κι από την άλλη αποκτήθηκε σαν ακραίος.

Το παλικάρι ξέρει πολύ μπάλα κι έχει να προσφέρει πολλά στον Παναθηναϊκό αν αξιοποιηθεί κατάλληλα.

Για τον Ιταλό στην ίδια θέση μπορεί να παίξει ο Λουντ.

Καλός ο Φιλανδός, δουλευταράς, φιλότιμος, ομαδικός, όμως δεν είναι δεκάρι.

Είναι ένα παλιό 8άρι που μπορεί να πατήσει περιοχή και να σκοράρει.

Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από παίκτες τεχνίτες που να έχουν την γρήγορη ενέργεια, την ντρίμπλα και την κάθετη.

Σαν τον Βιγιαφάνες που τον βοηθά ο σωματότυπός του και μπορεί να εξελιχθεί σε ηγετική μορφή της ομάδας.

Το ιδανικό για τον Παναθηναϊκό θα ήταν να έχει ακόμα έναν ανάλογο παίκτη.

Κάτι σαν τον Μαρτίνες του Παναιτωλικού που τον απέκτησε ο Ολυμπιακός και ουδέποτε του έδωσε την ευκαιρία  να φορέσει τη φανέλα του.

Όσο για το ματς ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίξει πολύ σφιχτά και οι γραμμές του να είναι πολύ κοντά η μία στην άλλη.

Δεν είναι μόνο η κακή παράδοση του τριφυλλιού στην Ισπανία, αλλά και το ότι η Θέλτα έχει εξαιρετική ομάδα από πέρυσι.