Στην αρχή της σεζόν οι περισσότεροι λέγαμε ότι η ψαλίδα των μεγάλων με τους μικρούς μεγαλώνει.

Και στην 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος, που ουσιαστικά είναι η 3η, και οι τέσσερις μεγάλοι γκέλαραν.

Πρώτα ο Ολυμπιακός στην Λάρισα που έχασε στην επαρχία μετά από 19 μήνες, μετά η ΑΕΚ με τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ, ο ΠΑΟΚ με την Ξάνθη στην Τούμπα και ο Παναθηναϊκός στο Αγρίνιο, αν και δεν ξέρω κατά πόσο θεωρείται στραβοπάτημα μία ισοπαλία με τον Παναιτωλικό στο γήπεδό του. Τέλος πάντων.

Απόψε η ΑΕΚ έχασε την μεγάλη ευκαιρία να πάει την Κυριακή στο Καραϊσκάκη με αέρα τριών βαθμών.

Η ομάδα του Τιμούρ  Κετσπάγια ήταν κατώτερη του αναμενομένου και ο Ηρακλής των χιλίων προβλημάτων κατάφερε να πάρει έναν σπαθάτο βαθμό.

Απογοητεύτηκε ο κόσμος της Ένωσης και έχει δίκιο.

Πήγε στο γήπεδο για να δει μπάλα και να πανηγυρίσει μια μεγάλη νίκη που θα έφερνε την ομάδα μόνη της στην κορυφή και στο τέλος πάλι καλά που έμεινε το 0-0.

Κι αυτό το λέω γιατί στο δεύτερο ημίχρονο ο Ηρακλής ήταν φαρμάκι στην κόντρα και είχε τις ευκαιρίες να σκοράρει.

Αντίθετα με την ΑΕΚ που μετά το 70 ήταν ανύπαρκτη επιθετικά και ό,τι έκανε ήταν στο πρώτο τέταρτο της επανάληψης κυρίως με την είσοδο του δραστήριου Χριστοδουλόπουλου, ο οποίος είχε ελεύθερο ρόλο.

Για το πρώτο μέρος δεν το συζητάμε, διότι η ΑΕΚ είχε τα χάλια της.

Φλύαρη και ανούσια κατοχή μπάλας.

Ο Μπακασέτας δεν τράβηξε και ο Πέκχαρτ ήταν εκτός αγώνα.

Η απουσία  του Μάνταλου ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή, γιατί η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να βρει τον τρόπο να ξεκλειδώσει την πολυπρόσωπη και πολύ καλά στημένη άμυνα του γηραιού.

Σε γενικές γραμμές η ΑΕΚ προβλημάτισε με την απόδοσή της.

Την άγχωσε η επιτακτική ανάγκη της νίκης και φάνηκε λίγη.

Οι παίκτες της δεν είχαν καθαρό μυαλό και έδωσαν την ευκαιρία στους αντιπάλους τους να αναδειχθούν από το δυνατό παιχνίδι τους.

Και φυσικά αν μέσα στο ΟΑΚΑ δεν κερδίζει τέτοια παιχνίδια, ούτε καν μπορεί να συζητάει για τίτλο.

Οι περισσότερες ομάδες θα την παίζουν όπως ο Ηρακλής, οπότε ο προπονητής και οι παίκτες καλούνται να βρουν τη λύση.

Δεν αποτελεί δικαιολογία ότι έλειπαν ο Αλμέιδα με τον Μάνταλο.

Πάνω απ΄ όλα είναι η ομάδα και το πώς συμπεριφέρεται στον αγωνιστικό χώρο.

Η αποψινή ΑΕΚ φάνηκε να μην έχει ετοιμαστεί καλά για τέτοια κόντρα από τον Ηρακλή.

Ίσως κάπου να υποτίμησε στην αρχή τους Θεσσαλονικείς και όταν διαπίστωσε τα σκούρα να μην είχε εναλλακτική λύση.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Ηρακλή, γιατί προέρχεται από απαιτητικους αγώνες και με τόσες εσωτερικές δυσκολίες καταφέρνει να μένει όρθιος.

Είναι ένας προσωπικός αγώνας του προπονητή και των ποδοσφαιριστών.