Η εθνική ομάδα μπάσκετ δεν θάμπωσε με την απόδοσή της στο πρώτο ματς για το προολυμπιακό τουρνουά κόντρα στο Ιράν, όμως προσωπικά μου άρεσε που είδα μια ομάδα μα υγεία και να βγάζει ενέργεια στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.

Αν και ο αντίπαλος ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων η Ελλάδα έπαιξε πολύ σοβαρά, πειθαρχημένα και ήταν προσηλωμένη στο σχέδιο του προπονητή, ο οποίος έδωσε βάρος στην άμυνα και καλά έκανε.

Ο Φώτης Κατσικάρης ξέρει ότι η ομάδα θα κερδίσει και το Μεξικό και θα τερματίσει πρώτη στον όμιλο, όμως όλα θα κριθούν στα ημιτελικά.

Κι εκεί το όπλο της θα είναι η άμυνα. Γι’ αυτό ετοιμάζει από τώρα τους παίκτες, οι οποίοι πρώτα κοίταξαν την ομάδα και το συμφέρον της και μετά τον  αντίπαλο.

Η αποστολή της εθνικής δεν θα είναι εύκολη.

Χώρια που η προϊστορία είναι σε βάρος της και μόλις μία φορά έχει προκριθεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Έπειτα οι απουσίες των Πρίντεζη και του Σλούκα είναι αισθητές, ενώ πλέον η Ελλάδα δεν μπορεί να στηριχθεί στους έμπειρους Σπανούλη και Ζήση.

Δύο θα είναι οι κομβικοί παίκτες. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, που πλέον έχει ηγετικό ρόλο, σκοράρει και τρέχει την ομάδα, και ο Μπουρούσης, ο οποίος είναι η κολώνα της εθνικής στο ψυχολογικό κομμάτι και ο σέντερ που μπορεί να κάνει πολλές διαφορετικές δουλειές.

Από εκεί και πέρα για τον Κατσικάρη δεν υπάρχουν βασικοί και αναπληρωματικοί και τουλάχιστον 10 παίκτες θα αγωνίζονται ανάλογα την εξέλιξη του κάθε αγώνα και τι θα προκύπτει από σκορ, φάουλ κι άλλες λεπτομέρειες.

Μπορεί να μην διαθέτουμε πολλά μεγάλα ονόματα όπως στο παρελθόν, όμως τα παιδιά έχουν ταλέντο και αθλητικά κορμιά, το επίπεδό τους είναι υψηλό και διψούν για προσωπική και συνολική διάκριση.

Μόνο τον θανάση Αντετοκούνμπο να βλέπει κανείς πως αντιδρά από τον πάγκο σε κάθε ελληνικό καλάθι θα καταλάβει ποιο είναι το κλίμα στην ομάδα.

Η λογική λέει ότι το Σάββατο θα παίξουμε  με τους Ιταλούς, αλλά μέχρι τότε έχουμε ακόμα δύο ματς.

Ας τα πάρουμε με το καλό και ο τελικός είναι τελικός. Όλα γίνονται…