Ο Παναθηναϊκός πήρε αυτό που άξιζε χθες στο Περιστέρι. Έπαιξε για την πρόκριση και την κατέκτησε δικαιότατα.

Ο Τερίμ ρίσκαρε με την ενδεκάδα που παρέταξε, αλλά τον βοήθησε ο προπονητής του Ατρόμητου, ο οποίος με το καλημέρα του ματς έπαιξε πολύ πίσω από τη μπάλα. Μου θύμισε κατενάτσιο άλλης εποχής.

Αυτό ήταν βούτυρο στο ψωμί του Παναθηναϊκού. Λογικό ήταν οι πράσινοι να παίξουν κυριαρχικό ποδόσφαιρο και να στριμώξουν τους Περιστεριώτες. Τους έπαιξαν σα τη γάτα με το ποντίκι.

Ο Ατρόμητος έπρεπε να παίξει πιο ψηλά και να κρατήσει μπάλα όσο μπορούσε για να μην επιτρέψει στον αντίπαλό του να κατασκηνώσει έξω από την περιοχή του Τσιντώτα.

Δεν έχει καμία σημασία αν ο Μλαντένοβιτς σκόραρε στο φινάλε. Ο Παναθηναϊκός έχασε αρκετές ευκαιρίες και κανονικά θα έπρεπε να είχε καθαρίσει πολύ νωρίτερα.

Ήταν η ομάδα που ήθελε πολύ την πρόκριση, έπαιξε γι’ αυτή και την πήρε. Ενώ ο Ατρόμητος σε καμία περίπτωση δεν δικαιολόγησε το 1-2 του πρώτου αγώνα.

Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το καταστροφικό ποδόσφαιρο. Πραγματικά κρίμα κι άδικο για ορισμένους παίκτες της ομάδας.

Έτσι, ο Παναθηναϊκός θα παίξει με τον ΠΑΟΚ για να προκριθεί στον τελικό του κυπέλλου και τώρα με ανεβασμένη ψυχολογία περιμένει την Κυριακή τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο.

Αυτή η νίκη-πρόκριση έδωσε φτερά στους πράσινους και με το πιθανό τρίποντο σε βάρος του αιώνιου το κλίμα στην ομάδα θα φτιάξει ακόμα περισσότερο ενόψει της απαιτητικής συνέχειας.

Υ.Γ.: Έχουν δίκιο στον Παναθηναϊκό που φωνάζουν για τη φάση του 83΄. Ήταν πέναλτι στον Γερεμέγιεφ από τον Τσακμάκη.