Το ντέρμπι της Λεωφόρου δεν ήταν ποιοτικό, όμως είχε πράγματα να δεις και φυσικά ανοιχτούς λογαριασμούς στη ρεβάνς.

Ο Καρβαλιάλ δούλεψε πολύ αυτό το ματς και κατά τη γνώμη μου το διάβασε σωστά. Δεν ήθελε να γνωρίσει μία ακόμη ήττα και κοίταξε πρώτα πώς θα μπλοκάρει το παιχνίδι των πράσινων.

Έτσι, επέλεξε στο κέντρο την τριάδα Εσε, Καρβάλιο και Αλεξανδρόπουλο. Αν και ο Πορτογάλος δεν βοήθησε επιθετικά, τουλάχιστον έτρεξε και κάλυψε χώρους. Ο Ολυμπιακός ήταν σφιχτός και είχε καλές συνεργασίες και αλληλοκαλύψεις.

Από εκεί και πέρα ο Μασούρας έπαιξε μπροστά από τον Ροντινέι και ο Ρίτσαρντς κάλυψε μια χαρά τον Ορτέγκα.

Το αποτέλεσμα ήταν ο Παναθηναϊκός να μην μπορεί να κάνει παιχνίδι ούτε από τον άξονα, ούτε από τα άκρα.

Το πρώτο ημίχρονο ανήκε στον Ολυμπιακό. Στην επανάληψη ο Τερίμ έριξε στη μάχη τον Σπόραρ και ο αρνητικός Ιωαννίδης των πρώτων 45 λεπτών γύρισε πιο πίσω.

Ο Παναθηναϊκός με 4-4-1-1 και τον Κώτσιρα σε θέση κόφτη εκμεταλλεύτηκε την αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση των ερυθρόλευκων και πήρε τα ηνία του αγώνα.

Σημαντική ήταν και η βοήθεια του μπουκαδόρου Μαντσίνι και του Βέρμπιτς που έβαλε δύσκολα στην άμυνα του Ολυμπιακού.

Έτσι, ήρθε η ισοφάριση και ο Καρβαλιάλ υποχρεώθηκε να  χρησιμοποιήσει τα μεγάλα ονόματα για να ισορροπήσει το ματς.

Ο Ποντένσε δεν του βγήκε, όμως ο Ολυμπιακός κέρδισε μέτρα και όλα ήταν ανοιχτά.

Η αλλαγή του Αλεξανδρόπουλου (υποτίθεται ότι είχε θέμα τραυματισμού) επηρέασε τους ερυθρόλευκους που σε ένα ακόμη ντέρμπι προδόθηκαν από στημένο.

Ο Ολυμπιακός, πάντως, ως γενική εικόνα ήταν πιο μαχητικός, πιο πεισματάρης και ήθελε το ματς πιο πολύ.

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα κακό πρώτο ημίχρονο και στην επανάληψη ναι μεν είχε τον πρώτο λόγο, αλλά δεν έβγαλε μάτια.

Στο τέλος, πάντως, είχε την τεράστια ευκαιρία με τον Ιωαννίδη να πάρει το ματς και να κατέβει στο Φάληρο ως φαβορί.

Το Τριφύλλι ακόμα ψάχνεται με τον Τερίμ που αντίθετα με τον Γιοβάνοβιτς θέλει να παίζει πιο πολύ από τον άξονα κι αυτό δεν το έχουν πολυκαταλάβει οι περισσότεροι παίκτες του. Χρειάζεται χρόνος.

Στο ματς της Νέας Φιλαδέλφειας ο Αρης ήταν ανώτερος και θα μπορούσε να είχε κερδίσει.

Αν και με τους ίδιους παίκτες που νίκησε τον ΠΑΟΚ η ομάδα του Μάντζιου μόνο κουρασμένη δεν φάνηκε και έδειξε ότι της πάνε γάντι τα μεγάλα ματς.

Η ΑΕΚ των 7 αλλαγών του Αλμέιδα ήταν τελείως ακίνδυνη για την εστία του Κουέστα και το μελανό της σημείο ήταν οι μεγάλες αποστάσεις των γραμμών.

Δεν μου άρεσε και πρέπει να είναι ικανοποιημένη με το 0-0. Σαφώς το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό θα είναι τελείως διαφορετικό.