Αν η ΑΕΚ χάσει το πρωτάθλημα θα οφείλεται στις γκέλες με Σέρρες, Κηφισιά, ΟΦΗ, Παναιτωλικό και δεν ξέρω στο μέλλον με ποια άλλη μικρομεσαία ομάδα.

Ναι μεν η Ενωση στέκεται μια χαρά στα ντέρμπι, αλλά δεν αρκεί. Ο πρωταθλητισμός απαιτεί να καθαρίζεις όλα αυτά τα παιχνίδια με τις πιο αδύνατες ομάδες.

Διαφορετικά θα πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να φτάσεις και να διατηρηθείς στην κορυφή.

Χθες στο Αγρίνιο η ομάδα του Αλμέιδα πέτυχε γρήγορα δύο γκολ και μετά… άραξε.

Έτσι, όμως, δεν γίνεται δουλειά. Το καταλαβαίνω ότι η ΑΕΚ έχει πολλούς τραυματισμούς και δείχνει ξεζουμισμένη, αλλά εξακολουθεί να είναι προβληματική και στην ανασταλτική της λειτουργία. Έχει θέματα και στα χαφ και στην άμυνα ατομικά.

Κανένα ματς δεν τελειώνει από το 14΄. Λίγο αργότερα ο Μουκουντί έκανε το χαζό πέναλτι, έβαλε τον Παναιτωλικό ξανά στο ματς και σε μια αναμπουμπούλα έγινε το 2-2.

Οι Αγρινιώτες, δηλαδή, χωρίς να είναι καλύτεροι και χωρίς να δημιουργήσουν ούτε μία μεγάλη ευκαιρία κατάφεραν να πάρουν ένα βαθμό που φαινόταν χαμένος.

Γι’ αυτό και συγκινήθηκε ο Πετράκης. Μεγάλη ντόπα το 2-2 για το αύριο.

Εννοείται ότι ο Αλμέιδα έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την εικόνα της ομάδας του, αλλά μην φτάνουμε και στα άκρα.

Ξέρει την ομάδα του και τι πρέπει να κάνει. Αλλά να έχει όσο το δυνατόν πιο πολλούς παίκτες ετοιμοπόλεμους και να δει πως θα φτιάξει την άμυνα που είναι ανοιχτή από πέρυσι.

Σε διαφορετική περίπτωση η ΑΕΚ θα τρέχει και δεν θα φτάνει. Είναι πολύ κουρασμένη κι αυτό φαίνεται. Το καταλαβαίνουν εύκολα οι αντίπαλοί της και την τρέχουν…