Η εύκολη ανάγνωση της χθεσινής ήττας του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι είναι ότι το Τριφύλλι έχασε από τα ατομικά λάθη των παικτών του.

Και κυρίως του Μπρινιόλι που για εμένα έχει μερίδιο ευθύνης και στα τρία τέρματα.

Από εκεί και πέρα όμως, οφείλουμε να κοιτάξουμε και πίσω από την κουρτίνα. Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν είναι καλά.

Αποκλείστηκε από την Ευρώπη και θα περίμενε κανείς ότι θα πάει στο Περιστέρι και θα βγάζει φωτιές.

Και είδαμε μια ομάδα που έπαιζε λες και ήθελε απλά να βγάλει την υποχρέωση.

Πού ήταν η ένταση, η δύναμη, το πάθος, η δίψα για τη νίκη; Πρώτος ήταν ο Παναθηναϊκός πριν το ματς και απόψε είναι πολύ πιθανό να βρεθεί ισόβαθμος με τον Ολυμπιακό.

Ασφαλώς δεν χάθηκε ο τίτλος, αλλά πως να είναι αισιόδοξος ο πράσινος οπαδός όταν η ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν κερδίζει στα ντέρμπι και τον τελευταίο καιρό χάνει σε Ελλάδα και Ευρώπη;

Ο Σέρβος τεχνικός δικαιολογημένα τα ακούει, διότι βλέπει την εικόνα της ομάδας και δεν δείχνει να κάνει πράγματα για να την αλλάξει.

Ο Παναθηναϊκός παίζει αργά, προβλέψιμα και αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα στην ανασταλτική λειτουργία. Δέχεται πολύ εύκολα το γκολ και κάνει παιδικά λάθη.

Ο προπονητής είναι υποχρεωμένος να αλλάξει πρόσωπα και προσέγγιση του κάθε αγώνα ξεχωριστά. Έτσι όπως εμφανίζεται ο Παναθηναϊκός πάει κατευθείαν για τα βράχια…