Η αθλητική επικαιρότητα είναι στο φόρτε της με όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, όμως τα πάντα επισκιάζονται από τον θάνατο του Κώστα Νεστορίδη.

Από σεβασμό και μόνο σε αυτόν τον Θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν θα ασχοληθώ σήμερα με κάτι άλλο. Δεν μου πάει και δεν νομίζω ότι αξίζει.

Ο Νεστορίδης ήταν ο Νεστορίδης. Ένα σύμβολο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όχι μόνο της ΑΕΚ και του Πανιωνίου.

Ό,τι και να γράψω για τον Νέστορα θα είναι λίγο. Νιώθω τόσο μικρός απέναντί του.

Όταν του έπαιρνα συνέντευξη για την εφημερίδα, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση αναρωτιόμουν αν μου άξιζε αυτή η τιμή από έναν κολοσσό του ποδοσφαίρου και της ανθρωπιάς.

Του το είχα πει μια φορά και η αντίδρασή του ήταν να σκύψει και να με φιλήσει.

Ήταν ένας άνθρωπος που σε αιχμαλώτιζε με την απλότητά του και την πραότητά του. Λίγες λέξεις και καλές. Ουσιαστικές και αληθινές.

Η προσφορά του στον αθλητισμό και τον τόπο συνολικότερα ήταν τεράστια.

Καλό ταξίδι, Νέστορα.