Ξέρετε ότι δεν μου αρέσουν οι βαρύγδουπες δηλώσεις, ανακοινώσεις, διαμαρτυρίες, φωνές και φυσικά τα αίσχη που έγιναν στο Πανθεσσαλικό.

Κι ανεξάρτητα ποια θα είναι η εξέλιξη με τον προπονητή, στον Ολυμπιακό να συνειδητοποιήσουν, επιτέλους, ότι οι ομάδες δεν φτιάχνονται με το να γκρεμίζονται κάθε χρόνο και να χτίζονται από την αρχή.

Κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός – και ο κάθε Ολυμπιακός – θα πρέπει να κρατήσει ένα βασικό κορμό 7-8 παικτών και από εκεί και πέρα να γίνονται οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις.  Και μόνο αν ειναι αναγκαίες.

Μόνο έτσι θα ξαναδεί ο κόσμος μια ομάδα που θα παίζει όμορφο ποδόσφαιρο όπως παλιά. Και θα χαίρεσαι να τη βλέπεις. Διαφορετικά το θέαμα θα είναι το ίδιο.

Όπως και χθες στον Βόλο που ο κόσμος είχε ξενερώσει βλέποντας παίκτες χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς πλάνο και με εμφανή τα προβλήματα στην ομαδική λειτουργία.

Προσωπικά δεν στέκομαι στο αποτέλεσμα και στη διαιτησία που ο Ολυμπιακός έχει δίκιο να ζητά πέναλτι στη φάση με το χέρι του Μωραΐτη μετά την κεφαλιά του Ιμπόρα.

Για εμένα σημασία έχει το αύριο. Με νοιάζει το δάσος και όχι το δέντρο.

Κι από τη στιγμή που δεδομένα ο Μαρινάκης έχει τη τεράστια δύναμη να φτιάξει ξανά μια ισχυρή ομάδα αυτό πρέπει να είναι ο νούμερο ένας στόχος.

Ό,τι έγινε, έγινε. Τώρα για τον Ολυμπιακό είναι μονόδρομος να ασχοληθεί με την επόμενη ημέρα. Και την αυριανή κυριολεκτικά, αλλά και την μελλοντική. Με καθαρό μυαλό και όχι με αποφάσεις εν θερμώ. Αυτές είναι που κάνουν όλη τη ζημιά.

Δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου με δυο άσχημα αποτελέσματα. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο πώς τα διαχειρίζεσαι…