Με τους Γάλλους παίζουμε απόψε, αλλά με το Καζακστάν ασχολούμαστε. Και καλά κάνουμε, μόνο που δεν ξέρουμε το πώς πρέπει να το διαχειριστούμε σωστά.

Διαβάζω δεξιά κι αριστερά και ακούω από τους… ειδικούς ότι έχουμε στο τσεπάκι μας την πρόκριση στα τελικά του EURO 2024. Από πού προκύπτει αυτό;

Αν όλοι αυτοί θέλουν μια φορά, εγώ θέλω 10 να παίξουμε στη Γερμανία. Οφείλουμε, όμως, να κρατάμε μικρό καλάθι.

Πρώτα έχουμε να ξεπεράσουμε μια σκληροτράχηλη ομάδα που τρέχει πολύ και μάχεται. Στον όμιλό του το Καζακστάν συγκέντρωσε 18 βαθμούς, νίκησε τη Δανία 3-2 και 2-1 μέσα στη Φινλανδία.

Δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος. Συμφωνώ ότι στα χαρτιά έχουμε τον πρώτο λόγο, όμως τα μάτια μας πρέπει να είναι 14.

Το τονίζω διότι όλη αυτή η υπεραισιοδοξία δεν μας κάνει καλό και στο τέλος μπορεί να την πατήσουμε και να μιλάμε για ξεφτίλα, εθνική ντροπή και τέτοια.

Χρειάζεται το κεφάλι κάτω, σεβασμός στον αντίπαλο και πολύ καλή πνευματική προετοιμασία.

Ας περάσουμε, λοιπόν, πρώτα το Καζακστάν και μετά τα συζητάμε για τον αντίπαλό μας στον τελικό. Θα είναι η Γεωργία η, το Λουξεμβούργο.

Και την Πέμπτη θα γίνει η κλήρωση και θα μάθουμε σε ποια έδρα θα γίνει αυτό το ματς.

Με το Καζακστάν θα παίξουμε σίγουρα στη Νέα Φιλαδέλφεια και εννοείται ότι αυτό θα είναι το μεγάλο μας όπλο.