Ο αγώνας της Λεωφόρου σημαδεύτηκε από το γκολ του Γερεμέγεφ στην εκπνοή του ματς, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκε και οι δύο ομάδες θα μπορούσαν να κερδίσουν.

Ο Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος σε όλο το πρώτο ημίχρονο και όχι μόνο ισοφάρισε, αλλά δικαιούτο να προηγηθεί.

Κι ο ΠΑΟΚ είχε την μεγάλη ευκαιρία να κάνει το 1-3 και στο τέλος δέχθηκε την ισοφάριση.

Ως εικόνα ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που κέρδισε τις εντυπώσεις στα πρώτα 45 λεπτά. Στην επανάληψη κουράστηκε. Δεν ήταν καλός και στο φινάλε στάθηκε τυχερός που πήρε τον βαθμό.

Ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει τη μπάλα και σε ένα μεγάλο κομμάτι του αγώνα είχε παθητική συμπεριφορά. Γι’ αυτό και δεν νίκησε.

Αν και έχασε δύο βαθμούς στο φινάλε, η απόδοσή του δεν ήταν για να κερδίσει. Δεν θα του άξιζε.

Ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που έπαιξε ωραία μπάλα στο πρώτο ημίχρονο και δημιούργησε τις κατάλληλες προϋποθέσεις να προηγηθεί.

Ναι μεν ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ, όμως οι πράσινοι ήταν αυτοί που είχαν την υπεροχή από την αρχή του αγώνα.

Ο Παναθηναϊκός κυκλοφόρησε σωστά και γρήγορα τη μπάλα, είχε ρυθμό και βρήκε χώρους, διότι ο ΠΑΟΚ είχε θέματα στην ανασταλτική του λειτουργία και ειδικά στη μεσαία γραμμή. Ο μόνος που πάλευε αμυντικά ήταν ο Τσιγγάρας.

 Έτσι, ο Παναθηναϊκός είχε τον απόλυτο έλεγχο. Ακόμα κι όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ κατάφερε να αντιδράσει χωρίς να εκβιάσει το γκολ.

Γενικά είχε ποικιλία στο παιχνίδι του, ήταν δυνατός, αποφασιστικός και έδειχνε να το θέλει πιο πολύ.

Ο ΠΑΟΚ φάνηκε να θέλει να χτυπήσει στην κόντρα, όμως δεν μπόρεσε να κρατήσει μπάλα και περιορίστηκε σε καθαρά αμυντικό παιχνίδι. Δεν είχε καθαρό μυαλό.

Άλλη ομάδα ήταν ο Παναθηναικός στην επανάληψη. Ξεκίνησε με μεγάλη ευκαιρία του Παλάσιος, αλλά ο ΠΑΟΚ απάντησε πρώτα με δοκάρι του Τόμας και μετά από ένα γκολ-ποίημα του Ζίβκοβιτς.

Όσο περνούσε η ώρα οι πράσινοι έδειχναν ανήμποροι να αντιδράσουν. Είχαν αιφνιδιαστεί και έδειχναν να έχουν μείνει από ενέργεια.

Για αρκετή ώρα είδαμε ένα κακό ματς. Ο ΠΑΟΚ είχε το μομέντουμ, αλλά δεν το εκμεταλλεύτηκε.

Μετά το 80 ο Παναθηναϊκός άρχισε να ανεβάζει ρυθμούς κι αυτό γιατί ο ΠΑΟΚ οπισθοχώρησε και έδωσε γήπεδο στους πράσινους.

Αυτό βοήθησε τον Παναθηναϊκό να βρει χώρους για γεμίσματα και, τελικά, έσωσε την παρτίδα στην τελευταία φάση του ματς.

Κανονικά οι Θεσσαλονικείς έπρεπε να κρατήσουν μπάλα και να παίξουν πιο ψηλά την άμυνά τους..

Νωρίτερα ο ΠΑΟΚ έχασε την μεγάλη ευκαιρία με τον Σαμάτα, ο οποίος δεν τροφοδότησε τον Μουργκ που θα ήταν τετ – α-τετ με τον Μπρινιόλι. Αυτό πλήρωσε ο ΠΑΟΚ και δεν είναι η πρώτη φορά.

Ο μοναδικός παίκτης του ΠΑΟΚ που έπαιζε γρήγορα και πίστευε στη νίκη ήταν ο Τάισον. Κακώς τον αντικατέστησε ο Λουτσέσκου, διότι ήταν ο μόνος που μπορούσε να φύγει στην επίθεση.

Ο Ρουμάνος, άθελά του βέβαια, γύρισε την ομάδα του πολύ πίσω και στο τέλος προσπάθησε να βρει άλλοθι στη διαιτησία.

Ο δε Γιοβάνοβιτς δικαιώθηκε με τον Γερεμέγεφ, αλλά με τις  υπόλοιπες αλλαγές του κάθε άλλο παρά έσπρωξε την ομάδα του.

Ο Παναθηναϊκός έπαιζε προβλέψιμα, με πολύ άγχος και δεν άρεσε όπως στα πρώτα 45 λεπτά. Πάλι καλά που πήρε τον πόντο.