Έχω σταματήσει να χαρακτηρίζω τις ευρωπαϊκές κληρώσεις, διότι στο παρελθόν την έχω πατήσει. Άλλα περίμενα κι άλλα έγιναν.

Η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ έπεσε σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ και υπάρχει ο κίνδυνος ακόμα και να μην σταυρώσει βαθμό. Αυτό, όμως, είναι θεωρητικό. Τα πάντα θα φανούν στο γήπεδο.

Οι 4 ομάδες μας θα δώσουν το λιγότερο 24 παιχνίδια. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ελπίδες να πάρουμε κάποιους βαθμούς και να ανέβουμε στο ranking list της ΟΥΕΦΑ. Όσους μπορούμε.

Σαφώς δεν είναι εύκολο, όμως είμαστε υποχρεωμένοι να το παλέψουμε και το ταμείο θα γίνει στο τέλος.

Ο ΠΑΟΚ έχει τις περισσότερες ελπίδες λόγω Κόνφερενς Λιγκ με Ελσίνκι και Αμπερντίν. Όχι ότι είναι δεδομένο, αλλά τουλάχιστον μιλάμε για αντιπάλους στα μέτρα του.

Η, ο Παναθηναϊκός με τη Μακάμπι και τη Ρεν και ο Ολυμπιακός με τους Σέρβους και μετά με τους Γερμανούς. Παίζεται η Φράιμπουργκ.

Εδώ που έχουμε φτάσει δεν υπάρχει γυρισμός. Ο βρεγμένος, άλλωστε, τη βροχή δεν τη φοβάται. Όλα ξεκινούν από το πόσο θέλουμε να διακριθούμε.

Και οι 4 εκπρόσωποί μας να τα δώσουν όλα στους εντός έδρας αγώνες και εκτός να πάρουν ό,τι μπορούν. Και ο κάθε βαθμός έχει τη σημασία του.

Και κάτι τελευταίο. Το γεγονός ότι και οι 4 διεκδικητές του τίτλου θα παίζουν στην Ευρώπη μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου σημαίνει ότι θα έχουν απώλειες και ενδεχομένως διάφορα αγωνιστικά θέματα στο πρωτάθλημα. Αυτό είναι βέβαιο.

Αλλά για εμένα προσωπικά πάντα προτεραιότητα πρέπει να έχει η Ευρώπη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αδιαφορούμε για το πρωτάθλημα.

Ήδη κάναμε μία επανεκκίνηση με τη συμμετοχή 4 ομάδων σε ομίλους. Να το δουλέψουμε σοβαρά, να το συνεχίσουμε και να το κάνουμε ακόμα καλύτερο και πιο σταθερό για να ξαναμπούμε στον ευρωπαϊκό χάρτη.