Ταυτίζομαι απόλυτα με την ΚΑΕ Παναθηναϊκός για τα καρφιά της στον Σάσα Τζόρτζεβιτς όσον αφορά την γενική συμπεριφορά του απέναντι στον Γιώργο Παπαγιάννη.

Διότι μετά την επιλογή του 18χρονου άσου ως Νο13 στα ντραφτ του NBA αυτός που εκτέθηκε διεθνώς είναι ο Σέρβος, ο οποίος δεν τον πίστεψε και τον είχε στα… αζήτητα για να προωθήσει τους συμπατριώτες του και ειδικά τον Κούζμιτς.

Πολύ πριν την φυγή του Τζόρτζεβιτς έγραφα από τη στήλη μου ότι είναι αδιανόητο να μην δίνονται ευκαιρίες στον Παπαγιάννη και τον Παππά και ο Φώτσης να παίζει ελάχιστα.

Και μόλις έφυγε ο Σέρβος και ανέλαβε ο Πεδουλάκης όλος ο κόσμος διαπίστωσε το έγκλημα του προκατόχου του, ο οποίος έκανε μεγάλη ζημιά στο τριφύλλι.

Το θέμα είναι ότι ο Παπαγιάννης τρέλανε κόσμο στην Αμερική και του αξίζουν συγχαρητήρια που τα κατάφερε με το σπαθί του να μπει στον μαγικό κόσμο του NBA.

Για να επιλεγεί τόσο ψηλά στα ντραφτ σημαίνει ότι οι Αμερικάνοι είδαν εξαιρετικά στοιχεία πάνω του.

Από εκεί και πέρα είναι καθαρά θέμα δικό του να πιάσει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να δουλέψει πολύ σκληρά για να διακριθεί με τους Σακραμέντο που δεν θα έχει πρόβλημα προσαρμογής.

Και γιατί ξέρει από Αμερική που είχε βρεθεί πριν τρία χρόνια κι επειδή σε αυτή την ομάδα υπάρχουν δύο «δικά» μας παιδιά.

Ο Στογιάκοβις του ΠΑΟΚ και ο Ντίβατς που είναι ο γενικός κουμανταδόρος.

Σε αντίθεση με τον Τζόρτζεβιτς κάτι ήξεραν περισσότερο οι Σέρβοι που τον πήραν στους Σακραμέντο με ανταλλαγή από τους Φοίνιξ Σανς.

Δεν μπορώ να ξέρω αν ο Παπαγιάννης πετύχει και γίνει ακόμα καλύτερος από τον Αντετοκούνμπο, όπως διαβάζω από τους ειδικούς του αθλήματος.

Ξέρω, όμως, ότι αυτό το παιδί είναι πολεμιστής, αθλητής με όλη τη σημασία της λέξης και διαθέτει το πακέτο για να πάει ψηλά.

Η θέση του σέντερ είναι ιδιαίτερη και δεν βρίσκεις εύκολα παιδιά με ύψος 2.19μ που να ξέρουν μπάσκετ και να μην παίζουν μόνο με το ύψος τους η, το κορμί τους.

Μόλις βρει τα πατήματά του και μπει στο πετσί του NBA να με θυμηθείτε ότι θα τρίβουμε τα μάτια μας με τον Γιώργο.

Και για την γενική εμφάνισή του που λογικά θα αλλάξει και θα γίνει πιο σωματώδης και για τον τρόπο σκέψης και αγωνιστικής παρουσίας του σαν μέλος μιας ομάδας με τεράστιες απαιτήσεις.

Τον έχασε ο Παναθηναϊκός, όμως θα τον κερδίσει η εθνική ομάδα, η οποία θα διαθέτει έναν πολύ μεγάλο παίκτη που στο χέρι του είναι για πολλά χρόνια να αποτελεί κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ.