Ό,τι και να γράψω για την εθνική μας ομάδα πόλο θα αδικήσω τον Θοδωρή Βλάχο και τους παικταράδες του.

Για μία ακόμη φορά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μας έκανε να αισθανθούμε υπερήφανοι.

Τεράστια η νίκη τους πριν από λίγο σε βάρος της Σερβίας, μιας από τις παραδοσιακές δυνάμεις του πόλο.

Έτσι, περιμένουμε τον νικητή του ζευγαριού Ουγγαρίας – Ισπανίας για να δούμε με ποια ομάδα θα παίξουμε στον τελικό του Σαββάτου.

Η εθνική μας ομάδα ήδη εξασφάλισε τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 και φυσικά έχει στην τσέπη ένα μετάλλιο.

Το ερώτημα είναι αν θα πρόκειται για το χρυσό η, το ασημένιο. Όποιο και να είναι, αυτή η ομάδα είναι νικήτρια στις καρδιές μας και πάντα θα βρίσκεται πολύ ψηλά για κάθε Ελληνα.

Αλλά επειδή διαθέτουμε ομαδάρα αξίζει σε αυτά τα παιδιά και τον προπονηταρά τους να σηκώσουν την κούπα.

Εντάξει, το πόλο δεν είναι δημοφιλές όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ, όμως από πλευράς αποτελεσμάτων και διακρίσεων στους μεγάλους διεθνείς αγώνες πρέπει να θεωρείται το εθνικό μας άθλημα. Και στους άντρες και τις γυναίκες.

Γίνεται καταπληκτική δουλειά και αξίζουν πολλά μπράβο σε όλους όσους έχουν μερίδιο σε αυτές τις τεράστιες επιτυχίες.

Και να ξέρετε ότι όλα αυτά προέρχονται από πολύ μεγάλο προσωπικό αγώνα των αθλητών και των προπονητών, διότι, δυστυχώς, δεν υπάρχουν τα απαραίτητα χρήματα και οι κατάλληλες συνθήκες, έτσι ώστε να ανέβει ακόμα περισσότερο το επίπεδο της προπόνησης και οι πολίστες μας να μην παίζουν με το άγχος της επαγγελματικής αποκατάστασης.