Αφήστε στην άκρη το όνομα και την τεράστια ιστορία της Ρεάλ. Βλέποντας το χθεσινό ματς στο Μάντσεστερ, ποια ήταν η εικόνα της ομάδας από την Μαδρίτη; Ότι ήταν η Ρεάλ η, μια ομαδούλα της σειράς; Ασφαλώς το δεύτερο.

Στο μαγικό πρώτο ημίχρονο της Σίτι οι παίκτες του Αντσελότι πέρασαν τη σέντρα στο 26’!

Και μιλάμε για την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου.

Και γιατί έγινε αυτό; Πρώτον διότι ο Γκουαρδιόλα έχει φτιάξει υπερομάδα και δεύτερον επειδή οι περισσότεροι παίκτες τη Ρεάλ δεν ξέρουν να παίζουν άμυνα. Οι Μπενζεμά, Ροντρίγκο, Βινίσιους έτρεχαν άσκοπα, ο Μόντριτς με τον Κρόος κάλυπταν χώρους και δεν μάρκαραν παίκτες και ο φουκαράς Βαλβέρδε προσπαθούσε σαν τη καλαμιά στον κάμπο.

 Η Σίτι πιο πολύ θα δυσκολευόταν να αναπτυχθεί και να βρει διαδρόμους σε αγώνα με τη δεύτερή ομάδα η, τους πιτσιρικάδες της. Έκανε ό,τι ήθελε. Και το σκορ θα μπορούσε να πάρει αστρονομικές διαστάσεις. Η διαφορά ήταν τεράστια.

Όλα αυτά τα αναφέρω σκόπιμα για να κοιταχτούμε στον καθρέπτη και να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα για τις ομάδες μας. Κάνουμε υψηλή κριτική για τις ομάδες μας, πυροβολούμε τους πάντες και τα πάντα και αποφεύγουμε να κοιτάξουμε την πραγματικότητα.

Αν εμείς εδώ στην Ελλάδα είμαστε τόσο αυστηροί με τις ομάδες μας και ισοπεδώνουμε τα πάντα, τι θα πρέπει να κάνουν σήμερα οι οπαδοί της Ρεάλ με την ομάδα τους;  Θα τους κρεμάσουν; Όχι, βέβαια. Θα κάνουν την κριτική τους, αλλά μέχρι εκεί περιμένοντας αλλαγές τη νέα σεζόν. Ούτε βρισιές, ούτε κατάρες, ούτε ξύλο, ούτε τίποτα. Εμείς ούτε να χάνουμε ξέρουμε. Έχουμε και βλέπουμε το ποδόσφαιρο που μας αξίζει.