Τεράστια ήταν η νίκη του Παναθηναϊκού στου Χαριλάου, διότι έμεινε στην κορυφή μαζί με την ΑΕΚ.

Ήταν ένα δίκαιο διπλό, διότι οι πράσινοι το ήθελαν πιο πολύ και το έδειξαν στο δεύτερο ημίχρονο.

Εδειξαν αποφασιστικότητα και σαφώς είχαν πολλά περισσότερα κίνητρα από τους γηπεδούχους.

Στην αρχή του ματς ήταν φανερή η πρόθεση του Γιοβάνοβιτς να απορροφήσει τον ενθουσιασμό του Αρη από το 2-2 με τον Ολυμπιακό.

Στη συνέχεια ο Σέρβος χτύπησε με τους Σπόραρ, Μαντσίνι και του βγήκε. Ειχε πλάνο και οι παίκτες του το υπηρέτησαν σωστά.

Μου άρεσε που κράτησε τον Μπερνάρ στον πάγκο και προώθησε τον Κουρμπέλη, ο οποίος έκανε μεγάλο παιχνίδι. Γενικά ο αρχηγός του Τριφυλλιού είναι ανεβασμένος ως 8άρι.

Ο Αρης δεν είχε καθαρό μυαλό και ήταν κατώτερος του αναμενομένου.

Ο Ολυμπιακός ήταν καταιγιστικός με τον ΠΑΟΚ. Ήταν με την πλάτη στον τοίχο λόγω της παραίτησης Μίτσελ, βρέθηκε να χάνει κόντρα στη ροή του ματς κι όμως βρήκε τη δύναμη να αντιδράσει.

Το 3-1 αδικεί τους ερυθρόλευκους οι οποίοι ξεκίνησαν πολύ δυνατά. Με το καλημέρα και στο 0-0 είχαν τις ευκαιρίες να σκοράρουν.

Υπήρχαν φάσεις που ο Ολυμπιακός έβαζε μέσα στην περιοχή του Κοτάρσκι πέντε και έξι παίκτες. Μεγάλη η διαφορά των δύο ομάδων. Ένας Ολυμπιακός από τα παλιά. Με προσωπικότητα και μεγάλη ποιότητα.

Ο ΠΑΟΚ συνέχισε τις αρνητικές εμφανίσεις, έκανε πολλά λάθη και δεν δικαιούτο να πάρει κάτι από αυτόν τον αγώνα.

Κατά τη γνώμη μου ο Λουτσέσκου διάβασε λάθος το ματς και φάνηκε με τη συμμετοχή των Φελίπε Σουάρες και Τόμας.

Η ΑΕΚ δεν ήταν καλή στον Βόλο, όμως πήρε άνετα το τρίποντο. Πέτυχε γρήγορα το γκολ και μετά διαχειρίστηκε τον αγώνα.

Ασυνήθιστη εικόνα για την Ενωση, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ο Αλμέιδα αναγκάστηκε σε αυτό το αργό στιλ του παιχνιδιού, διότι έχει ήδη αρκετά προβλήματα με τραυματίες και ακολουθούν Αρης και Ολυμπιακός για το κύπελλο.