Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Θεωρώ κατάντια για το ποδόσφαιρο μιας χώρας να παίρνει τηλέφωνο ο πρωθυπουργός τον πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ και να ζητά βοήθεια για τον ορισμό καλών ξένων διαιτητών στους αγώνες κατάταξης του πρωταθλήματος.

Δεν στέκομαι στο τυπικό που απαγορεύεται κάθε κρατική ανάμιξη στα διοικητικά του ποδοσφαίρου. Αυτό είναι δεδομένο και δεν αλλάζει.

 Γι’ αυτό, άλλωστε, και ο Τσέφεριν είπε στον Μητσοτάκη ότι θα πρέπει να έχει γραπτό αίτημα από την ΕΠΟ. Όπως κι έγινε.

Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η ουσία. Τι δουλειά έχει ο Μητσοτάκης και ο κάθε Μητσοτάκης με τους διαιτητές;

 Αν πραγματικά ο πρωθυπουργός θέλει να συμβάλει στην εξυγίανση υπάρχουν ένα σωρό τρόποι.

Και καλά σχολίασε ο Αλαφούζος ότι με τέτοιες ενέργειες δεν αντιμετωπίζονται η διαφθορά και η αλητεία. Μόνο που το αφεντικό του Παναθηναϊκού δεν κατονόμασε  τους αλήτες. Κι ούτε θα το κάνει βεβαίως βεβαίως. Δεν τον παίρνει.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι με τις παρούσες συνθήκες δεν βλέπω φως να φτιάχνουν τα πράγματα.

Δυστυχώς, θα ζούμε αυτή την τοξικότητα, διότι ο καθένας ενδιαφέρεται αποκλειστικά για το τι θα κάνει η ομάδα του.

 Ουδείς ασχολείται με τις πραγματικές ανάγκες του ελληνικού ποδοσφαίρου και πώς θα ξημερώσει μια νέα, καλύτερη ημέρα.

Δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά ποδοσφαιρικής κουλτούρας και νοοτροπίας.

Γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης παίρνει τηλέφωνο και προεκλογικά ζητά από το αφεντικό της ΟΥΕΦΑ διαιτητές elite κατηγορίας. Γιατί είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας. Είναι τόσο απλό.