Μαύρες γραβάτες, πατσαβούρες, άντρες με φούστες, απειλές, εκβιασμούς, προστασίες.

Αυτά ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες για την ΕΠΟ, τον Μπαλτάκο, τον Μπένετ. Η τοξικότητα στο φόρτε της.

Κι αναρωτιέμαι: Είναι δυνατόν μέσα σε αυτό το κλίμα να γίνει τη Δευτέρα συνάντηση του ξένου αρχιδιαιτητή με τους εκπροσώπους των έξι ομάδων που συμμετέχουν στα πλέι οφ; Πλάκα κάνουμε; Να πούνε τι; Και τι να αποφασίσουν; Τα αποφασισμένα;

Έχω βαρεθεί να το γράφω και να το λέω. Ποια εξυγίανση; Ουδείς ενδιαφέρεται πραγματικά για την βελτίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι πάντες σκίζονται μόνο για την ομάδα τους.

Αφήστε τι λένε δημόσια. Από πίσω να δείτε τι γίνεται. Η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Και το ωραίο είναι ότι φέτος πραγματικά βλέπουμε ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα, διότι όλα είναι ανοιχτά. Και κάνουν ό,τι μπορούν για να το δηλητηριάσουν.