Η νίκη της ΑΕΚ στο Ηράκλειο δεν ήταν εύκολη. Κι ας πέτυχε η Ενωση τρία γκολ.

Αλλά για εμένα το πιο σημαντικό ήταν ότι ο Αλμέιδα έμεινε πιστός στο τακτικό καλούπι που έχει δουλέψει την ομάδα του. Γι’ αυτό και δεν φάνηκαν οι απουσίες Λιβάι, Αραούχο.

Σαφώς ο Τσούμπερ και ο Μάνταλος έχουν το δικό τους στιλ, όμως πρόσφεραν στην ομάδα όσα και οι παίκτες που αντικατέστησαν.

Ο έμπειρος Ελβετός είχε άσχημα τελειώματα, αλλά έκανε κανονικές κινήσεις φορ, άνοιξε διαδρόμους και έβαλε δύσκολα στους σέντερ μπακ του ΟΦΗ.

Ο Μάνταλος θεωρητικά ξεκίνησε δίπλα στιον Γιόνσον, αλλά ουσιαστικά έπαιξε πίσω από τον Τσούμπερ και είχε συμμετοχή στο πρώτο και το τρίτο γκολ.

Κι όσο ο Ελληνας άσος ήταν πιο επιθετικός τον κάλυπτε ο Πινέδα που, κατά τη γνώμη μου, είναι πιο χρήσιμος όταν παίζει δίπλα στο 6άρι. Τον Γιόνσον η, τον Σιμάνσκι.

Με λίγα λόγια η ΑΕΚ του Αλμέιδα έχει πολλές λύσεις και στηρίζεται στο σύνολο.

Αυτό, άλλωστε, φάνηκε την περίοδο που αρκετοί παίκτες είχαν μείνει εκτός λόγω των προβλημάτων τραυματισμού τους.

Ο Λατίνος τεχνικός ακολουθεί το πλάνο της ομάδας και ο κάθε παίκτης υπηρετεί ένα συγκεκριμένο ρόλο. Ξέρει τι πρέπει να κάνει.

Ασφαλώς μετράει η ποιότητα των παικτών και το γεγονός ότι με το 4-2-3-1 η ΑΕΚ πολύ εύκολα μπορεί να βάζει δυο και τρεις παίκτες μέσα στην αντίπαλη περιοχή.

Αλλά πάνω απ’ όλα έχει σημασία ότι ανεξάρτητα ποιοι αποτελούν την ενδεκάδα, η Ενωση παίζει πολύ δυνατά, τρέχει συνεχώς και υπάρχει εξαιρετική αλληλοκάλυψη.

Χθες πιέστηκε στα χαφ από τον ΟΦΗ, αλλά σιγά σιγά πήρε τα ηνία του αγώνα και είχε τον απόλυτο έλεγχο.

Κέρδισε διότι είναι καλύτερη ομάδα. Και με τον αέρα της ομάδας που πάει φουλ για τον τίτλο θα πάει να παίξει την Τετάρτη στο Περιστέρι.