Φτάσαμε στο θλιβερό σημείο να θεωρούμε φυσιολογικά τα καθημερινά περιστατικά οπαδικής βίας. Μέσα σε λίγα 24ωρα έγιναν τρία σοβαρά επεισόδια σε Ιλιον, Μαρούσι και Θεσσαλονίκη. Χώρια αυτά που δεν γνωρίζουμε!

Έτσι, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη για τη δολοφονία του Αλκη, δεκάδες άτομα κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους της χώρας και ρωτούν πιτσιρικάδες τι ομάδα είναι. Αν δεν τους αρέσει η απάντηση τους καρφώνουν μια μαχαιριά και εξαφανίζονται.  Έχει σπάσει ο πάτος του βαρελιού και ουδείς ασχολείται.

Θα με ρωτήσει κάποιος τι θέλεις να κάνει η Αστυνομία; Είναι δυνατόν να βρίσκεται σε όλους τους δρόμους; Ασφαλώς  τα όργανα δεν μπορούν να είναι παντού, αν και χθες στο Μαρούσι το συμβάν έγινε στον περίβολο του εμπορικού κέντρου.

Το μοναδικό αποτελεσματικό μέτρο που θα σταματήσει αυτή την ιστορία η, έστω θα την μειώσει είναι η παραδειγματική τιμωρια όσων συλλαμβάνονται. Κι όχι χάιδεμα. Να μπαίνουν στη φυλακή για χρόνια.

Μόνο έτσι θα φοβηθούν οι… παλικαράδες με τα μαχαίρια και τις σιδερογροθιές.

Όσο παραμένουν ελεύθεροι η, μένουν ατιμώρητοι, διότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να καταδικαστούν, τόσο θα συνεχιστεί και θα φουντώσει η οπαδική βία. Και μπορεί να μην αργήσει η ώρα να χάσουμε κι άλλον Αλκη…

Καθημερινά πέφτει πολύ ξύλο σε ολόκληρη τη χώρα. Είναι απίστευτος ο πόλεμος ανάμεσα στους οπαδούς των μεγάλων ομάδων.

Μάλιστα, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις «εμφύλιου».

Εννοείται ότι όλα αυτά κι άλλα πολλά τα γνωρίζουν οι Αρχές. Και, δυστυχώς, δεν κάνουν τίποτα το ουσιαστικό. Οι πάντες στέλνουν τη μπάλα στην εξέδρα.