Η Formula 1 θρηνεί την απώλεια ενός αστέρα του παρελθόντος – του Ζαν-Πιερ Ζαμπουίγ σε ηλικία 80 ετών.

Εκείνος χάρισε στη Renault την πρώτη της pole position αλλά και την πρώτη της νίκη στο κορυφαίο πρωτάθλημα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Γεννήθηκε στο Παρίσι και από νωρίς στην καριέρα του, μοίραζε το χρόνο του σε αγώνες μονοθεσίων αλλά και τα sportscars, με δεκατρείς συμμετοχές στον θρυλικό 24ωρο αγώνα Λε Μαν.

Η πρώτη ήταν το 1968, όταν ξεκίνησε να αγωνίζεται και στην Ευρωπαϊκή Formula 2. To 1973 ήρθε το πρώτο του βάθρο στην επική δοκιμασία αντοχής ενώ δύο χρόνια μετά, κατέκτησε τον τίτλο στην F2.

Είχε «γράψει» ήδη μία συμμετοχή στην F1, όταν το 1975 τερμάτισε δωδέκατος στο γαλλικό Grand Prix οδηγώντας για την Tyrrell.

Το 1977 είχε άλλες τέσσερις συμμετοχές στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού και από το 1978, πλήρη εμπλοκή, πρωταγωνιστώντας στην προσπάθεια της Renault να κατακτήσει την F1 στην εποχή των τούρμπο κινητήρων.

Το 1979, στον εντός έδρας αγώνα του, στην πίστα της Ντιζόν, χάρισε στη γαλλική ομάδα την παρθενική της pole position αλλά και την παρθενική της νίκη – το ίδιο και για μονοθέσιο με υπέρ-τροφοδοτούμενο κινητήρα!

Διπλασίασε τις επιτυχίες του ένα χρόνο μετά, στην Αυστρία, ενώ συνολικά είχε 3 pole. Μάλιστα ξεχώρισε εκείνη την εποχή, ωστόσο η παρά την απογοητευτική έλλειψη αξιοπιστίας των μονοθεσίων που οδηγούσε. Από τις 49 εκκινήσεις του στην F1, δεν κατάφερε να πάρει κατάταξη στις 39!

Στο Grand Prix Καναδά του 1980 έσπασε το πόδι του, πράγμα που ουσιαστικά ήταν η αρχή του τέλους της καριέρας του στη Formula 1. Συμμετείχε σε πέντε GP του 1981 με την Talbot-Ligier, όμως μόνο σε τρία από αυτά προκρίθηκε στον αγώνα και σε κανένα δεν είδε την καρό σημαία. Ο τελευταίος του αγώνας ήταν στην Ισπανία και την πίστα της Χαράμα.

Έπειτα επικεντρώθηκε στους αγώνες αντοχής, όπου οδήγησε στην καριέρα του για τις Alpine, Renault, Matra και Peugeot. Η τελευταία του συμμετοχή ήταν το 1993 και πανηγύρισε τέσσερις παρουσίες στο βάθρο.

Όντας μηχανολόγος, συνέχισε την εμπλοκή του στους αγώνες σε νέο ρόλο. Ανέλαβε επικεφαλής της Peugeot Sport και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εμπλοκή της γαλλικής εταιρείας στην F1 ως προμηθευτής κινητήρων. Έμεινε στην Peugeot Sport ως το 1995.