Όταν ο Παναθηναϊκός πετούσε στον πρώτο γύρο είχα τονίσει δύο πράγματα. Ότι ουδείς μπορεί να ξέρει πώς θα επιστρέψει η ομάδα μετά τη διακοπή λόγω του Μουντιάλ και έπειτα ότι με αυτό το ρόστερ πολύ δύσκολα θα διατηρηθεί στην κορυφή μέχρι και το τέλος των πλέι οφ.

Και στις δύο πρώτες αγωνιστικές του δεύτερου γύρου η ομάδα του Γιοβάνοβιτς έχει ήδη χάσει τέσσερις βαθμούς και νιώθει την ανάσα της ΑΕΚ που περιμένει τους «πράσινους» στην Αγιά Σοφιά στις 8 Ιανουαρίου.

Η άποψή μου είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να γυρίσει πιο φρέσκος. Και τώρα φάνηκε η πνευματική του κούραση από την υπερπροσπάθεια  στις πρώτες 13 αγωνιστικές όπου κάποια παιχνίδια τα πήρε με το «στανιό».

Με τον Ιωνικό προηγήθηκε νωρίς και δέχθηκε την ισοφάριση. Με τον ΟΦΗ είχε αριθμητικό πλεονέκτημα από το 9’ και ισοφάρισε στο 97΄. Ο Παναθηναϊκός του πρώτου γύρου τα είχε καθαρίσει αυτά τα παιχνίδια. Και χωρίς να παίξει τη μεγάλη μπάλα. Είχε τον τρόπο του, τις λύσεις του, τον Αϊτόρ και ενδεχομένως έναν καλύτερο στο  κοουτσάρισμα προπονητή.

Εγώ είμαι αυτός που έχω αποθεώσει τον Σέρβο για την εξαιρετική δουλειά του στο «τριφύλλι», όμως την περασμένη Τετάρτη δεν βρέθηκε σε καλή βραδιά. Η ομάδα δεν δούλεψε σωστά με τα τρία αμυντικά χαφ. Και δεν χρειαζόταν να σκοράρει ο ΟΦΗ για να μπει αλλαγή ο Ιωαννίδης.

Ο νεαρός διεθνής βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από τον Σπόραρ. Έπρεπε να ξεκινήσει στην ενδεκάδα αντί του Σλοβένου η, έστω να είχε μπει πολύ νωρίτερα και ο Παναθηναϊκός να έπαιζε με δύο φορ. Να γέμιζε την περιοχή του ΟΦΗ. Ακόμα και με παίκτες από τα χαφ.

Έτσι κι αλλιώς αμέσως μετά την αποβολή τους οι Κρητικοί ταμπουρώθηκαν στα καρέ τους και ήταν επιβεβλημένη η γρήγορη είσοδος του Ιωαννίδη αλλά και του Βέρμπιτς. Να αγωνιζόταν έτσι ο Παναθηναϊκός ώστε να κούραζε τους αντιπάλους του κι όχι να τους βοηθούσε στο κατενάτσιο τους με αυτή την ταλαιπωρία της μπάλας.

Διότι ο Παναθηναϊκός πραγματικά ήταν κακός και δικαιολογημένα ο Γιοβάνοβιτς δήλωσε ότι δεν άξιζε να πάρει κάτι παραπάνω από το ματς. Και η ισοπαλία πολύ ήταν με αυτή την εμφάνιση.

Το χαρακτηριστικό των «πράσινων» ήταν η υπομονή  στο παιχνίδι τους. Το καθαρό μυαλό. Με τον Ιωνικό και τον ΟΦΗ δεν είδαμε κάτι ανάλογο. Ειδικά με τους Κρητικούς έπαιζαν πολύ βιαστικά και αγχωμένα.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια ο Παναθηναϊκός δεν έχει μάθει να βρίσκεται στην κορυφή και να διαχειρίζεται ανάλογες καταστάσεις. Δεν είναι εύκολο. Αλλά θα αποτύχει αν δεν ενισχυθεί σημαντικά τώρα τον Ιανουάριο. Το υλικό του είναι φτωχό για τίτλο. Η ομάδα φωνάζει από χιλιόμετρα ότι θέλει παίκτες στα χαφ και φυσικά ακραίους.

Πόσες φορές έγραψα για την απώλεια του Γκατσίνοβιτς και του Βιγιαφάνιες. Ο Παναθηναϊκός δεν τους αντικατέστησε. Ούτε καν Μαουρίτσιο διαθέτει. Παιχνίδια σαν κι αυτό με τον ΟΦΗ θα τα έπαιρνε με παικταράδες στη μεσαία γραμμή που να απλώνουν το παιχνίδι, να πατάνε περιοχή και να δημιουργούν υπεραριθμίες.

Ο Γιοβάνοβιτς, λένε, περνάει τους παίκτες από κόσκινο. Ναι, αλλά μέχρι να τους πάρει, το πρωτάθλημα θα έχει χαθεί. Η ΑΕΚ καραδοκεί και παίζει καλύτερη μπάλα από τον Παναθηναϊκό.