Γαλλία – Αργεντινή. Εμπαπέ εναντίον Μέσι. Ένας από τους δυο κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο θα σηκώσει απόψε το βαρύτιμο τρόπαιο του Μουντιάλ. Μεγάλο το αυριανό βράδυ. Ολόκληρος ο πλανήτης θα είναι καθηλωμένος μπροστά από τις οθόνες του για να απολαύσει τη γιγαντομαχία δύο παραδοσιακά δυνάμεων του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Η Γαλλία θέλει να επαναλάβει ό,τι η Ιταλία και η Βραζιλία οι οποίες κατέκτησαν το Μουντιάλ δύο συνεχείς φορές. Οι Ευρωπαίοι το 1934 και το 1938 και οι Λατίνοι το 1958 και το 1962.

Άλλες εποχές, όμως, τότε κι άλλες τώρα. Μιλάμε για άλλο πια ποδόσφαιρο. Θα είναι ιστορικό επίτευγμα αν οι Γάλλοι τα καταφέρουν να πάρουν ξανά το παγκόσμιο κύπελλο. Και να είστε σίγουροι ότι θα κάνουν τα πάντα για να το κατακτήσουν. Και την ομάδα διαθέτουν και η ψυχολογία τους βρίσκεται στα ύψη. 

Δεν ενθουσιάζουν με το παιχνίδι τους, όμως πατάνε καλά στον αγωνιστικό χώρο και παίζουν με αυτοπεποίθηση. Χωρίς Μπενζεμά, Πογκμπά και Καντέ έχουν καταφέρει να διατηρήσουν μια ισχυρή ομάδα που στηρίζεται στην οργάνωση του παιχνιδιού της, είναι ισορροπημένη και παίζει άμεσο ποδόσφαιρο.

Με τον Εμπαμπέ να κεντάει, τον Ζιρού να σκοράρει και τον Γκριεζμάν να είναι η αποκάλυψη ως 8άρι με τεράστια δουλειά και προσφορά στον χώρο του κέντρου. Και ανασταλτικά και δημιουργικά. Αμυντικά υπάρχουν θέματα, αλλά επιθετικά η Γαλλία ξέρει να βρίσκει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Κι αυτό είναι το βασικό όπλο της ομάδας του πολύπειρου και πανέξυπνου Ντεσάμπ.

Στην Αργεντινή τα φώτα είναι πάνω στον Μέσι. Λογικότατο. Από την μία θα είναι η τελευταία του ευκαιρία να σηκώσει ένα Μουντιάλ κι από την άλλη είναι ο παίκτης που έχει πάρει από το χέρι την ομάδα του και την οδηγεί στην κορυφή. Βλέπετε, ο Εμπαπέ μόλις στα 20 του χρόνια στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, ενώ ο  συμπαίκτης του στην Παρί δεν έχει γευτεί αυτή την απόλυτη ποδοσφαιρική χαρά. Και σήμερα είναι αποφασισμένος να κάνει το παιχνίδι της ζωής του. Βρίσκεται σε φοβερή κατάσταση και θα είναι πάλι το σημείο αναφοράς της Αργεντινής.

Μια ομάδας χωρίς τα σούπερ ονόματα, αλλά με 10 παίκτες που παίζουν και για τον Μέσι. Τρέχουν αδιάκοπα και βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά. Στην Αργεντινή οι πάντες λατρεύουν τη μπάλα, την αποκαλούν στρογγυλή Θεά και οι ποδοσφαιριστές ζουν κι αναπνέουν για να βγάλουν ολόκληρη τη χώρα στους δρόμους.

Σε έναν τελικό Μουντιάλ αυτό που θα μετρήσει πάνω απ’ όλα είναι η κατάθεση ψυχής και από τις δύο ομάδες. Εκτιμώ ότι σε αυτό υπερτερεί η Αργεντινή που θα παίξει και για την ομάδα συνολικά, αλλά και για τον Μέσι. Είναι το μοναδικό τρόπαιο που λείπει από την απίστευτη συλλογή του.

Ο Ντεσάμπ ξέρει ότι ο κοντός μάγος δεν παίζεται μαν του μαν. Έτσι, θα προσπαθήσει να του περιορίσει τη δράση με αλληλοκάλυψη στους χώρους μπροστά από τα σέντερ μπακ. Ενώ ο Σκαλόνι θα κάνει ό,τι και ο Σάουθγκεϊτ με τον Εμπαπέ (θα πηγαίνουν πάνω του δύο και τρεις παίκτες), αλλά ξέρει ότι οι Γάλλοι έχουν κι άλλα ατού και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.

Σίγουρα οι προπονητές θα έχουν διαβάσει πολύ το παιχνίδι των αντιπάλων τους, θα έχουν καταστρώσει τα σχέδια τους, θα είναι έτοιμα τα εναλλακτικά πλάνα τους, αλλά παγκόσμιος πρωταθλητής θα στεφθεί αυτός που είναι αποφασισμένος να δώσει όλο του το είναι στον αγωνιστικό χώρο. Δεν περιμένω θέαμα και είναι λογικό, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα πέσουν κορμιά.