Για καταστροφή  μιλούν οι Γερμανοί μετά τον πρόωρο αποκλεισμό της ομάδας τους στο Μουντιάλ του Κατάρ και η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει να το δουν σοβαρά για την επόμενη ημέρα. Και ειδικά ενόψει Euro το 2024 που θα είναι και οι διοργανωτές.

Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο για μια εθνική Γερμανίας σε δύο σερί παγκόσμια κύπελλα να την πατάει από την πρώτη φάση.

Κι ασφαλώς μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Είναι μονόδρομος για την Γερμανία να τα βάλει κάτω, να αναθεωρήσει κάποια πράγματα για τη φιλοσοφία της γενικότερα και να χαράξει ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της εθνικής της ομάδας. Μόνο έτσι θα γίνει ξανά αυτή που ήταν τόσα και τόσα χρόνια.

Πρώτα να γίνουν αλλαγές στο ρόστερ, να δοθούν ευκαιρίες σε νέα παιδιά, όπως ο ξεχωριστός Μουσιάλα, και φυσικά ο προπονητής, είτε μείνει ο Φλικ είτε όχι, να προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα της τακτικής του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Γιατί, όπως και να το κάνουμε, οι Γερμανοί  συνεχίζουν να παίζουν παλιομοδίτικο ποδόσφαιρο.

Σίγουρα δεν κουράζουν όπως οι Ισπανοί,  που τα χρειάστηκαν χθες, αλλά φαίνεται να έχουν μείνει πίσω στα πιο φρέσκα συστήματα, στον τρόπο που διαβάζουν τα ματς και πώς τα προσεγγίζουν.

Λίγο πολύ τα ίδια ισχύουν και για το Βέλγιο που χθες είχε μοιραίο παίκτη τον Λουκάκου. Χάθηκαν πολλές κλασικές ευκαιρίες και σήμερα στη θέση της Κροατίας θα μπορούσε να  ήταν το Βέλγιο.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, συμφωνώ με τον Ντε Μπρόινε ότι η ομάδα είναι γερασμένη και επιβάλλεται να γίνει ανανέωση σε όλα τα επίπεδα.

Ο Μαρτίνεζ  ήδη αποτελεί παρελθόν και μεταξύ μας συνέβη αυτό που όλοι περιμέναμε. Η συνολική εικόνα της ομάδας στο Κατάρ ήταν απογοητευτική και ο προπονητής δεν μπορεί να είναι άμοιρος ευθυνών.