Στο ποδόσφαιρο συνεχίζεται ο πόλεμος μεταξύ Μαρινάκη, Μελισσανίδη, Σαββίδη και Αλαφούζου, όμως στο μπάσκετ ζήσαμε τελείως διαφορετικό σκηνικό και με αυτό το θέμα ασχολούμαι στην Realnews.

Ο τέταρτος και τελευταίος τελικός των αιωνίων θα μείνει στην ιστορία.

Όχι μόνο για την μπασκετική ραψωδία που απολαύσαμε και την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά μέσα στο ΟΑΚΑ.

Ούτε για το «δολοφονικό» τρίποντο του Σπανούλη στο τελευταίο ματς του Διαμαντίδη. Αλλά για τα δείγματα αθλητικού πολιτισμού από τους ιδιοκτήτες των δύο ομάδων.

Σε άλλες χώρες με διαφορετική παιδεία και αθλητική κουλτούρα μιλάμε για το αυτονόητο.

Για τα δικά μας δεδομένα ήταν κάτι το πρωτόγνωρο.

Γίναμε μάρτυρες καταπληκτικών σκηνών εντός και εκτός παρκέ.

Οι αθλητές ουδέποτε είχαν να χωρίσουν κάτι και ανέκαθεν στο μπάσκετ επικρατούσε ο αλληλοσεβασμός.

Οι παράγοντες, όμως, μας ξάφνιασαν ευχάριστα.

Πρώτα ο θανάσης Γιαννακόπουλος που κατά την διάρκεια του ματς πλησίασε και φίλησε τον Σπανούλη, ο οποίος του είπε ότι ουδέποτε τον εξύβρισε – όπως γράφτηκε- στον δεύτερο τελικό.

Μετά είδαμε τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο να ασπάζεται τον Διαμαντίδη, κίνηση που έκανε και ο Γιώργος Αγγελόπουλος.

Και η αποθέωση του fair play ήρθε από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο οποίος έδωσε συγχαρητήρια στους Αγγελόπουλους και επισκέφθηκε μέχρι και τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού για να σφίξει το χέρι στους προπονητές και τους παίκτες.

Απίστευτα πράγματα για παράγοντες που μέχρι πρότινος δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να κατηγορούν ο ένας τον άλλον με μνημειώδεις ανακοινώσεις που έφταναν τα όρια της γραφικότητας.

Δεν μπορώ να ξέρω αν όλα αυτά βγήκαν από την καρδιά τους και αποφάσισαν να αλλάξουν ρότα η, ήταν της στιγμής λόγω Διαμαντίδη και του όλου κλίματος που είχε διαμορφωθεί από το ΣΕΦ.

Αυτό είναι κάτι αυστηρά προσωπικό τους και  στην πορεία θα φανεί αν έγινε για τα μάτια του κόσμου η, πραγματικά διαπίστωσαν ότι αυτός ο «πόλεμος» δεν οδηγεί πουθενά.

Το θέμα είναι Αγγελόπουλοι και Γιαννακόπουλοι να μην μείνουν εκεί και να δώσουν συνέχεια.

Να σταματήσουν αυτές τις κοκορομαχίες, να πέσουν με τα μούτρα στην δουλειά για την ενίσχυση των ομάδων τους ενόψει της νέας πολύ απαιτητικής σεζόν λόγω Ευρωλίγκας και στο πρώτο ντέρμπι του πρωταθλήματος να τους δούμε να κάθονται μαζί για να παρακολουθήσουν τον αγώνα.

Να δείξουν στην πράξη ότι αυτό που έγινε στο ΟΑΚΑ δεν ήταν απλά μια αναλαμπή, αλλά η αρχή για μια νέα εποχή στο μπάσκετ και γιατί όχι στον ελληνικό ομαδικό αθλητισμό. Αυτοί οι άνθρωποι, που χρόνια τώρα σκορπούν ένα σωρό χρήματα χωρίς να τα παίρνουν πίσω, θα στείλουν το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Και στους ιδιοκτήτες των άλλων ΚΑΕ, αλλά και σε αυτούς του ποδοσφαίρου.

Και φυσικά θα δείξουν τον δρόμο στην πλειοψηφία των φιλάθλων που ήδη έχουν κάνει πολύ σημαντικά βήματα οπαδικής …εξυγίανσης.

Δεν είναι λίγο οι ίδιοι οι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού να σταματούν σύνθημα σε βάρος του Διαμαντίδη και κάποιοι από αυτούς να φωτογραφίζονται μαζί του.

Ούτε είναι λίγο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού να αποθεώνουν το καλύτερο παιδί του ελληνικού μπάσκετ, τον Γιώργο Πρίντεζη, και να φτάνουν στο σημείο να περιμένουν μετά τον αγώνα που η ομάδα τους έχασε τον τίτλο να φωτογραφηθούν με τον Σπανούλη που άφησε τον Παναθηναϊκό για τον αιώνιο αντίπαλο.

Για την Ελλάδα αυτές είναι προχωρημένες καταστάσεις και αν μη τι άλλο δείχνουν ότι στο βάθος του τούνελ υπάρχει φως…