Συνεχίζω και σήμερα με το πάντα καυτό θέμα της διαιτησίας και συγκεκριμένα την πρόταση Μαρινάκη για επαγγελματίες διαιτητές. Μια άποψη που την είχα παρουσιάσει μέσα από τον “ΦΙΛΑΘΛΟ” πριν από πολλά χρόνια.

Κατ’ αρχάς οι ΠΑΕ έδειξαν να συμφωνούν. Ακόμα και η ΑΕΚ που αντέδρασε μόνο για τον Κλάτενμπεργκ.

Κι ασφαλώς το πολύ μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα στηθεί η επαγγελματική διαιτησία. Πού θα υπάγεται, ποιος και πώς θα παίρνονται οι αποφάσεις και πόσο καλυμμένοι θα είναι οι διαιτητές ως επαγγελματίες.

Τι θα γίνει στο πρώτο και το δεύτερο σοβαρό λάθος; Ο διαιτητής θα πάρει τα μπογαλάκια του και θα γυρίσει  στη δουλειά που άφησε; Θα υπάρχει θέση; Κι αν όχι τι θα κάνει; Κι ένα σωρό άλλα.

Μιλάμε για πολύ δύσκολο εγχείρημα. Θέλει τρομερή δουλειά και πολύ μεγάλη προεργασία. Δεν μπορεί να γίνει στο πόδι, διότι θα αποτύχει.

Το επίπεδο στην ελληνική διαιτησία είναι χαμηλό και στην παρούσα φάση μου φαίνεται απίθανο να μπορούμε να φτιάξουμε έναν σοβαρό πίνακα με Ελληνες επαγγελματίες ρέφερι.

Αλλά, ας υποθέσουμε, ότι το κάναμε. Ποιος θα το τρέξει όλο αυτό και με ποιους κανόνες; Ποιο θα είναι το πλαίσιο; Ο Κλάτενμπεργκ ήταν τουρίστας και δεν πρόσφερε το παραμικρό. Χρειάζεται άνθρωπος της διαιτησίας που να το κατέχει. Κι όχι σχολιαστής που άλλα λέει στην Ελλάδα κι άλλα στην πατρίδα του.

Ο Αλαφούζος πρότεινε το νέο όργανο να υπάγεται στο υφυπουργείο αθλητισμού. Έγκλημα. Τι δουλειά έχει η κυβέρνηση με το ποδόσφαιρο;

Η διαιτησία έχει να κάνει με το άθλημα. Και αφεντικό της είναι το ποδόσφαιρο.

Ο μόνος δρόμος για να πάμε μπροστά είναι η επαγγελματική διαιτησία να γίνει ανεξάρτητη με όλη τη σημασία της λέξης. Να μην δίνει λογαριασμό σε τίποτα και κανέναν. Ο διαιτητής να σφυρίζει ανεπηρέαστος αυτό που βλέπει χωρίς να τον απασχολεί το όνομα της ομάδας.

Ας ανήκει τυπικά στη Λίγκα, αλλά με τέτοιο νομικό τρόπο που καμιά ομάδα δεν θα μπορεί να βάζει το χεράκι της για να δημιουργεί θέματα.

Με το VAR έγιναν θεαματικά βήματα προόδου. Το ποδόσφαιρό μας θα αλλάξει μόνο αν πάψουμε να ασχολούμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ με τους διαιτητές. Κι αυτό θα συμβεί αν οι ίδιοι ελευθερωθούν από την ομηρία της παραγοντικής μπότας.