Το ερώτημα απευθύνεται στον Βόβορα και τους παίκτες του. Πού ήταν στο τρίτο δεκάλεπτο; Βγήκαν από τα αποδυτήρια η, πίστεψαν ότι είχαν καθαρίσει το παιχνίδι;

Κι αν βγήκαν πώς έγινε αυτό το 23-2; Κανένας δεν πήρε χαμπάρι τον Ντόρσεϊ που έκανε πάρτι;

Στέκομαι σε αυτό το χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα στα πρώτα 5,5 λεπτά της τρίτης περιόδου γιατί εκεί κρίθηκε το ματς και ο τίτλος.

Ας μην γελιόμαστε. Με το 2-0 ο Ολυμπιακός είναι αγκαλιά με το πρωτάθλημα. Και το αξίξει, διότι είναι ανώτερος σε όλα. Δεν χρειάζεται περισσότερο ανάλυση.

Αλλά μου προκαλεί τεράστια εντύπωση πώς μεταμορφώθηκε ο Παναθηναϊκός.

Στα δυο πρώτα δεκάλεπτα έπαιξε καλύτερο μπάσκετ, ήταν σκληρός στην άμυνα και επέβαλλε τον ρυθμό του. Ήταν ένα κανονικός Παναθηναϊκός.

Και ξαφνικά έσβησαν τα φώτα. Γιατί; Μήπως επειδή δεν διαθέτει προσωπικότητες στον πάγκο και το παρκέ; Εκτιμώ ότι εκεί εστιάζεται το πρόβλημα.

Θα μου πει κάποιος ό,τι πληρώσεις παίρνεις. Πολύ σωστό. Οπότε  ο Γιαννακόπουλος, εφόσον εξακολουθεί να έχει δική του την ομάδα, οφείλει να κάνει τις κινήσεις του.

Διαφορετικά να βρει τον τρόπο για τη διάδοχη κατάσταση. Τα 25 εκατ. ευρώ που ζητάει δεν υπάρχουν στο μπάσκετ. Κι ας έχει πια ο Παναθηναϊκός και το ΟΑΚΑ.

Το πρόβλημα, δηλαδή, ξεκινά από ψηλά. Η μπάλα είναι στα χέρια του ιδιοκτήτη.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι η οικογένειά του έχει βάλει στην ομάδα περισσότερα από 400 εκατ. ευρώ και ο Παναθηναϊκός γιγαντώθηκε, όμως πλέον η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η, ασχολείσαι και ασχολείσαι όπως παλιά για να έχεις την ομάδα ψηλά η, φεύγεις. Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Το φετινό μοντέλο απέτυχε παταγωδώς.