Και τι δεν έχει κατακτήσει στην τεράστια καριέρα του ο Μουρίνιο. Κι όμως χθες μετά το τέλος του αγώνα της Ρόμα με την Λέστερ ο Πορτογάλος ξέσπασε.

Σαν μικρό παιδί έκανε από τη χαρά του για την πρόκριση των Ιταλών στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ.

 Από μόνο του αυτό δίνει απαντήσεις σε όλους αυτούς που απαξίωσαν τη διοργάνωση χωρίς καν να έχει ξεκινήσει. Χωρίς να τη ζήσουν και μετά να την κρίνουν.

Και απευθύνομαι κυρίως στους Ελληνες φιλάθλους που σχολίαζαν αρνητικά αυτή την απόφαση της ΟΥΕΦΑ.

Λες κι έχουμε το δικαίωμα ως ελληνικό ποδόσφαιρο να κρίνουμε, και μάλιστα  σε αυστηρούς τόνους, τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Λες κι έχουμε χορτάσει από τίτλους, συμμετοχές σε τελικούς, ημιτελικούς κι άλλες μεγάλες διακρίσεις. Κούνια που μας κούναγε.

Ίσα ίσα που το Κόνφερες Λιγκ είναι η χρυσή ευκαιρία μας να πάρουμε τα πάνω μας. Ο ΠΑΟΚ έδειξε τον δρόμο.

Σε αυτό το επίπεδο μπορούμε να διακριθούμε και να το κυνηγήσουμε. Αρκεί να οργανωθούμε και να το στοχεύσουμε.

Για παράδειγμα, με εξαίρεση την Αϊντραχτ ( αν και την έπαιξε στα ίσα), τι έχει να ζηλέψει ο Ολυμπιακός από τη Ρέιντζερς, τη Ρόμα και τη Φέγενορντ; Τίποτα απολύτως. Στα κυβικά του είναι. Θα μπορούσε, δηλαδή, ο περσινός και προπέρσινος πολύ δυνατός Ολυμπιακός να είναι στη θέση τους σε έναν τελικό.

 Όπως  και  ο ΠΑΟΚ είχε την Μαρσέιγ. Γιατί να μην διεκδικούσε τη συμμετοχή του στον τελικό;

Τα πάντα γίνονται πια κι εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τελείως διαφορετικό μάτι το Κόνφερενς Λιγκ. Και καλά χρήματα έχει και τους ίδιους βαθμούς παίρνουμε σε σχέση με τις άλλες δυο διοργανώσεις.

Στους χθεσινούς ημιτελικούς του Γιουρόπα και του Κόνφερενς τα γήπεδα ήταν γεμάτα. Η ατμόσφαιρα το κάτι άλλο.

Περισσότερο, βέβαια, στη Μασσαλία και την Φρανκφούρτη. Τρομερές έδρες.

 Και στη Ρώμη ένας Μουρίνιο να κλαίει από χαρά και τους παίκτες της Ρόμα να γίνονται ένα κουβάρι. Επειδή θα πάνε στα Τίρανα.

Θέλετε δεν θέλετε αυτό είναι το ποδόσφαιρο και η άγρια ομορφιά του. Το αγαπάμε γι’ αυτό που μας προσφέρει.

Τα συναισθήματα είναι πολλά και έντονα. Και θα χαρούμε και θα στενοχωρηθούμε. Αλλά συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε αυτή την μοναδική μαγεία του.