Με ρωτούν αρκετοί γνωστοί γιατί αποφεύγω να σχολιάζω τη διαιτησία στο μπάσκετ και συγκεκριμένα στους τελικούς των αιωνίων.

Αυτή τη στάση την κρατάω εδώ και πολλά χρόνια, διότι πιστεύω ότι δεν έχω να προσφέρω το παραμικρό στις ομάδες, τους διαιτητές και τους φιλάθλους.

Από τη στιγμή που παραδοσιακά και οι δύο ομάδες φωνάζουν για την διαιτησία αν χάσουν με μικρή διαφορά, δεν υπάρχει λόγος να παίξεις το παιχνίδι τους και να συμβάλλεις στην αποπροσανατόλιση της κοινής γνώμης για κάτι που είναι πολύ κουραστικό.

Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Είτε επί Κόκκαλη και Παύλου, είτε επί Αγγελοπουλαίων και Δημήτρη. 

Εδώ ο Σπανούλης αποδεδειγμένα έκανε βήματα στον δεύτερο τελικό και ακούς η, διαβάζεις φοβερά πράγματα.

Βγήκαν συνάδελφοι ειδικοί του μπάσκετ κι έγραψαν ότι για την μαγεία του αθλήματος και μόνο το καλάθι έπρεπε να μετρήσει.

Φοβερά πράγματα. Σκεφτείτε, δηλαδή, να παίζει Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκη,  το ματς να είναι ισόπαλο και στο 94 ο Λέτο να κάνει εμφανέστατο φαουλ στον Μποτία και να σκοράρει με ανάποδο ψαλίδι.

Και να γράψουμε ότι το γκολ σωστά μέτρησε, διότι ήταν καταπληκτική προσπάθεια του Αργεντίνου και με τέτοιες ενέργειες το ποδόσφαιρο γίνεται ακόμα πιο θεαματικό.

Με τις λεμονόκουπες θα μας πάρουν και θα έχουν δίκιο.

Αφήστε που θα γίνει το σώσε και θα το συζητάμε για χρόνια.

Στο μπάσκετ γίνεται ολόκληρη συζήτηση για μία ξεκάθαρη φάση, ο καθένας λέει ό,τι γουστάρει και άκρη δεν βγαίνει.

Γι’ αυτό δεν θέλω να μπαίνω σε αυτή την διαδικασία.

Χώρια που στις περισσότερες φάσεις τα φαουλ που δίνονται πραγματικά είναι αμφιλεγόμενα και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.

Δεν είναι όπως στο ποδόσφαιρο που π.χ στο οφσάιντ ο τηλεοπτικός φακός με τη νοητή γραμμή βάζει τα πράγματα στην θέση τους και το θέμα τελειώνει.

Ασφαλώς και στο ποδόσφαιρο γίνεται μεγάλη κουβέντα για ένα πέναλτι, αλλά οι περιπτώσεις είναι πολύ λιγότερες από το μπάσκετ.

Δεν έχω την πρόθεση να συγκρίνω τα δύο αθλήματα, απλά αναφέρω παραδείγματα για να καταλάβετε τη φιλοσοφία μου περί διαιτησίας.

Το εκπλητικό είναι ότι ενώ Ολυμπιακός και Παναθηναικός χαλάνε τον κόσμο εδώ και πολλά χρόνια στο μπάσκετ, αποφεύγουν να τραβήξουν το σχοινί στα άκρα.

Έτσι, δεν βγαίνουν προς τα έξω με στοιχεία και αποδείξεις τα τερατουργήματα του ποδοσφαίρου.

Τα κρατάνε μεταξύ τους και παίζεται ένα πολύ χοντρό παιχνίδι για λίγους.

Φυσικά τα εκμεταλλεύονται ανάλογα το συμφέρον τους.

Ουδεμία σχέση με το ποδόσφαιρο που γίνεται το έλα να δεις και ο κόσμος έχει μάθει μέχρι και τα… προσωπικά των διαιτητών.

Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι το θέμα έχει απίστευτες προεκτάσεις και στην παρούσα φάση δεν εξυπηρετεί τίποτα και κανέναν να εισχωρήσω στα άδυτα του χώρου που ξέρετε ότι γνωρίζω πολύ καλά.

Μόνο ζημιά θα προκαλέσω και πραγματικά είναι το τελευταίο που θα ήθελα.

Είμαστε που είμαστε στον πάτο…