Άλλες εποχές θα είχε γίνει πανζουρλισμός στον Ολυμπιακό για την απόκτηση του Γουίλιαν. Τώρα υπάρχει ενθουσιασμός, αλλά, όπως και να το κάνουμε, ο περισσότερος κόσμος είναι συγκρατημένος.

Κι αυτό λόγω του Μαρσέλο. Θυμάστε τι είχε γίνει στο Καραϊσκάκη και πώς κατέληξε αυτή η ιστορία.

Βέβαια, υπάρχει διαφορά στην ποιότητα και την συνολική καριέρα των δύο παικτών.

Ο Γουίλιαν, όμως, είναι ένας πολύ γνωστός παίκτης με 70 συμμετοχές στην εθνική Βραζιλίας και τεράστια καριέρα στα γήπεδα της Αγγλίας. Ιδιαίτερα στην Τσέλσι. Και στη Φούλαμ μια χαρά τα πήγε.

Το καταλαβαίνω ότι προβληματίζει η ηλικία των 36 χρόνων, όμως θα τον δούμε στο χορτάρι.

Ο Ολυμπιακός του έδωσε ένα ηγεμονικό συμβόλαιο, συμβόλαιο Σαουδικής Αραβίας με 100.000 λίρες την εβδομάδα, οπότε από αυτόν εξαρτάται να μας δείξει το αναμφισβήτητο ταλέντο του και να παίξει μεγάλη μπάλα.

Κι επειδή διαβάζω στα social media συγκρίσεις με τον Ποντένσε και για το οικονομικό, να τονίσω ότι ο Πορτογάλος ζητούσε κλειστό πενταετές συμβόλαιο συν τα χρήματα της Γουλβς. Ενώ ο Γουίλιαν ήταν ελεύθερος.

Ο Ολυμπιακός έκανε τεράστια προσπάθεια να κάνει δικό του τον Πορτογάλο και επέλεξε τον Βραζιλιάνο όταν συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τα βρει με τον Ποντένσε.

Σαν όνομα, πάντως, εννοείται ότι ο Γουίλιαν είναι πολύ ανώτερο.

Προσωπικά τον ξέρω πολύ καλά, διότι ως μέλος της Τσέλσι τον έχω παρακολουθήσει σε πολλούς αγώνες. Η λέξη παικταράς τα λέει όλα.

Διαθέτει τρομερή τεχνική κατάρτιση. Παίζει και στα δύο άκρα (πιο πολύ του αρέσει από αριστερά για να συγκλίνει και να σουτάρει), έχει αγωνιστεί με επιτυχία και πίσω από τον φορ, σκοράρει, έχει ασίστ και υπάρχουν φάσεις που είναι απρόβλεπτος και αιφνιδιάζει ακόμα και τους συμπαίκτες του.

Η άποψή μου για τον Γουίλιαν είναι ότι θα μπορούσε να παίξει ακόμα καλύτερα και σε μεγάλα κλαμπ εκτός του Νησιού. Για παράδειγμα στην Ισπανία.

Η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο αν ο ποδοσφαιριστής προσέχει τη ζωή του, προπονείται όπως πρέπει κι έχει όρεξη να διακριθεί. Όπλο του η τεράστια εμπειρία του.

Τα υπόλοιπα στο γήπεδο.