Η περίπτωση του Κώστα Σλούκα δεν είναι ούτε η πρώτη, αλλά ούτε και η τελευταία. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν θα διαπιστώσουμε ότι πολλά μεγάλα ονόματα έφυγαν από τον Ολυμπιακό και πήγαν στον Παναθηναϊκό και το αντίθετο. Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και στο βόλεϊ. Κι ασφαλώς δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Παντού γινόταν, γίνεται και θα εξακολουθήσει να γίνεται.

Ο Σλούκας είναι ένας επαγγελματίας. Όσο συναισθηματικός κι αν είναι πάνω απ’ όλα θα κοιτάξει το συμφέρον του. Το ρεπορτάζ λέει ότι δεν σκεφτόταν τη λύση του Παναθηναϊκού και ήταν έτοιμος να επιστρέψει στη Φενέρ. Και ξαφνικά ο Γιαννακόπουλος του στέλνει φιρμάνι ότι τον θέλει και του προσφέρει 8 εκατομμύρια ευρώ καθαρά για συμβόλαιο τριών χρόνων. Εξωπραγματική προσφορά για έναν παίκτη στα 33 του. Με αυτά τα χρήματα ο Σλούκας έχει εξασφαλίσει και το μέλλον των εγγονιών του. Πώς να αρνηθεί; Και γιατί; Ελεύθερος ήταν όταν συζήτησε με τον Παναθηναϊκό.

Κι αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί. Ο Γιαννακόπουλος δεν «έκλεψε» τον παίκτη. Το αναφέρω διότι διαπιστώνω ότι μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού προχωρά σε ασχήμιες. Τόσο σε βάρος του παίκτη προσωπικά όσο και της οικογένειάς του. Κι αναρωτιέμαι ποιες μπορεί να είναι οι αντιδράσεις τους όταν θα τον δουν με την πράσινη φανέλα στο ΣΕΦ.

Στη χειρότερη περίπτωση ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό θα παίξουν τη νέα σεζόν από 7 έως 9 παιχνίδια χωρίς να υπολογίζω το Κύπελλο. Τι θα γίνει, λοιπόν; Θα θαυμάζουμε δύο από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης η, θα ασχολούμαστε με τον Σλούκα και τους φανατικούς οπαδούς του Ολυμπιακού; Και δεν ξέρω, βέβαια, τι άλλο μπορούν να δουν τα μάτια μας. Στον Ολυμπιακό επιβάλλεται να το δουλέψουν σωστά  και να πάρουν τα μέτρα τους. Να πρυτανεύσει η λογική.

Τα ίδια έγραφα κι όταν ο Σπανούλης επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Οι παναθηναϊκοί δεν μπόρεσαν να το διαχειριστούν. Κάποιοι ακόμα και σήμερα που ο άλλοτε διεθνής άσος είναι πια προπονητής. Τη σημερινή εποχή δεν υπάρχει αυτό που λένε ότι ο αθλητής παίζει για τη φανέλα. Η συντριπτική πλειοψηφία αγωνίζεται αποκλειστικά για το χρήμα.

Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτή είναι η πραγματικότητα. Σαφώς υπάρχουν παιδιά που έχουν συναισθηματικό δέσιμο με τις ομάδες τους, όμως είναι ελάχιστα. Και μην τρώτε το παραμύθι για κάποιους που πουλάνε συνεχώς οπαδιλίκι είτε με δηλώσεις είτε με εκδηλώσεις αγάπης και αιώνιας αφοσίωσης στην ομάδα. Κι αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Εξασφαλίζουν το αύριο και μετά το τέλος της καριέρας τους.

Το λάθος του Σλούκα ήταν ότι έβαλε το εγώ του πάνω από την ομάδα. Όχι για την απόφασή του να πάει στον Παναθηναϊκό, αλλά για την απαίτησή του να παραμείνει στον Ολυμπιακό μόνο αν εξασφάλιζε περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα και ο Μπαρτζώκας έκανε το αυτονόητο. Ξεκαθάρισε τη θέση του ότι πάνω απ’ όλα και απ’ όλους είναι η ομάδα. Διαφορετικά ο προπονητής θα έχανε τελείως το παιχνίδι και ο Ολυμπιακός θα γινόταν άνω κάτω.

Όλοι ξέρουμε ότι το πρόβλημα υπήρχε και πέρυσι, όμως ο Ελληνας τεχνικός με τον έναν και τον άλλον τρόπο το διαχειρίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε. Ο Σλούκας είναι αυτός που δεν το άντεχε και γι’ αυτό έφυγε από τους «ερυθρόλευκους». Και να είστε σίγουροι ότι στον Παναθηναϊκό και ο Αταμάν θα κάνει ακριβώς το ίδιο…