Δεν είμαι μπασκετικός, όμως, πέντε βασικά πράγματα τα γνωρίζω. Και πολύ περισσότερο για ξένους προπονητές και παίκτες που άφησαν το στίγμα τους στον ελληνικό αθλητισμό.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Όχι ο σοφός του μπάσκετ, αλλά το ίδιο το μπάσκετ.

Και για εμένα ο βασικός λόγος που πέτυχε στην Ελλάδα είναι ότι αγάπησε τη χώρα. Τον πολιτισμό της, την κουλτούρα της, τους ανθρώπους της, τον τρόπο ζωής της.

Ο Σέρβος δέθηκε με την Ελλάδα και με όσους συνεργάστηκε σε τόσες και τόσες ομάδες.

Διάβαζε ελληνική ιστορία, αγάπησε την ελληνική μουσική και από τους αγαπημένους του ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Στράτος Διονυσίου και ο Δημήτρης Μητροπάνος.

Μου το είχε πει ο ίδιος σε τελείως τυχαία συνομιλία μας σε εκδήλωση πρεσβείας που είχα πάει να καλύψω το ρεπορτάζ για τον «ΦΙΛΑΘΛΟ».

Ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα κι ασφαλώς ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές όλων των εποχών.

Το ελληνικό μπάσκετ του οφείλει πολλά. Πάρα πολλά. Γι’ αυτό και θα τον θυμόμαστε πάντα.

Καλό του ταξίδι…