Στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα maisfutebol, ο Πέδρο Μαρτίνς είπε ότι λατρεύει τον Ολυμπιακό, αλλά μίλησε και για τον τρόπο με τον οποίο «χτίστηκε» αυτή η ομάδα, ενώ αναφέρθηκε επίσης στα παιδικά του χρόνια και τον Ρούμπεν Σεμέδο.

Αναλυτικά το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του προπονητή των Πειραιωτών:

«Οι συνεχείς επιτυχίες δημιουργούν χαλάρωση. Το συνειδητοποίησα όταν έφτασα και συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να τελειώσω γρήγορα αυτή την κατάσταση. Σχεδίασα την ομάδα με έναν εξαντλητικό τρόπο. Άρχισα να παρακολουθώ παιχνίδια τον Μάιο και να υπολογίζω ποιος μπορούσε και ποιος δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην ομάδα. Στη συνέχεια πέρασα σε μια άλλη φάση παρατήρησης στην προετοιμασία. Ποιος παίκτης με ενδιαφέρει ή όχι. Ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Ο Ολυμπιακός είχε λίγους Έλληνες παίκτες. Έπρεπε να πάρουμε παίκτες προσεκτικά διότι ο προϋπολογισμός ήταν συγκεκριμένος. Ο Μοχάμεντ Κάμαρα ήρθε από τη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας, ο Ποντένσε ήταν ένας νεαρός, ο Γκιγιέρμε ήρθε από την, χωρίς τίτλους, Ντεπορτίβο, ο Τσιμίκας ήρθε δανεικός από την Ολλανδία, ο Σα δεν έπαιζε στην Πόρτο».

Για τον Ποντένσε: «Ο Ντανιέλ αποτέλεσε σημείο αναφορά για εμάς αλλά κατανοώ την πώλησή του. Η πρόταση ήταν καλή και ήταν απαραίτητη η πώληση. Ήταν μια καλή ευκαιρία για όλους, δεν είναι εύκολο να παίξεις στην Αγγλία. Ο Ποντένσε ήταν σημαντικός για εμάς, αλλά νομίζω ότι η καλή χρονιά του εδώ ήταν η προηγούμενη. Φέτος είχε καλές εμφανίσεις, αλλά ήταν λιγότερο συνεπής».

Για τον Ζοσέ Σα: «Γνώρισα τον Σα στη Μαρίτιμο και τώρα είναι σε ένα επίπεδο που, ειλικρινά, είχα κάποιες αμφιβολίες ότι θα φτάσει ποτέ. Υψηλό επίπεδο, εξαιρετική ποιότητα, ταχύτατη ανάπτυξη. Είχα την εικόνα του Σα νεαρού, άπειρου, μόλις 19 ετών. Πλέον έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο και είναι ένας από τους πιο αγαπημένους παίκτες για τους οπαδούς. Για την Εθνική υπάρχει πρώτα ο Πατρίσιο και μετά ο Σα».

Για τον Σεμέδο και τις περιπέτειές του: «Αυτό είναι ξεπερασμένο, δεν μου αρέσει να μιλάω γι ‘αυτό. Βέβαια θα χαρακτηρίζει πάντα αυτό το ζήτημα τον Ρούμπεν. Προσωπικά, προτιμώ να μην θυμάμαι αυτό το επεισόδιο. Έχει ήδη καταβάλει αυτό που έγινε και έπρεπε να πληρώσει γι’ αυτό. Στο γήπεδο είναι πολύ καλά και προέρχεται από δύο εξαιρετικά παιχνίδια, μετά από μια φάση λιγότερο καλή».

Για την παιδική του ηλικία: «Η μητέρα μου είχε ένα κατάστημα που πωλούσε τα πάντα. Από πάνω από το κατάστημα ήταν το σπίτι μας. Δίπλα ήταν ένα γκαράζ όπου ο πατέρας μου επισκεύαζε μοτοσικλέτες και ποδήλατα. Αργότερα, εργάστηκε για μια μεγάλη επιχείρηση στον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας και όταν πήραμε σπίτι, πήγαινε ακόμα στο μικρό εργαστήριό του. Εγώ μεγάλωσα με τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου, μια ταπεινή οικογένεια. Οι γονείς μου και η γιαγιά μου ήταν πάντα κοντά μου. Ποτέ δεν αντιτάχθηκαν στο πάθος μου για το ποδόσφαιρο. Προσπάθησαν να με πάρουν στην επιχείρηση τους (γέλια). Αλλά όχι κάτι περισσότερο. Όλοι συνειδητοποίησαν πολύ νωρίς τι ήθελα να κάνω. Τα αδέρφια μου έπαιζαν στους νέου της Φεϊρένεσε ενώ ο πατέρας μου ήταν αρχηγός της ομάδας τη δεκαετία του ’70. Γεννήθηκα στον καλλιτεχνικό κόσμο της μπάλας (γέλια)».

Για την αγαπημένη του Φεϊρένσε: «Είναι αγάπη άνευ όρων. Είναι η ομάδα του τόπου μου και εκεί, αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψω. Όχι με επαγγελματικό τρόπο. Τη σωστή στιγμή θα επιστρέψω στις ρίζες μου».