Είχε δίκιο ο Φαν Σιπ που είπε ότι μετά από 10 μήνες δεν είναι εύκολο για την εθνική ομάδα να δείξει αυτό που μπορεί. Και με προετοιμασία μόλις τριών ημερών.

Να είμαστε λογικοί κι όχι με το χέρι στην σκανδάλη να πυροβολήσουμε προπονητή και παίκτες.

Δεν ήρθε η καταστροφή με το 0-0 στην Λιουμπλιάνα. Ίσα ίσα που το 1-1 στο Μολδαβία – Κόσσοβο μας βολεύει.

Η εικόνα, όμως, της εθνικής δεν ήταν καλή. Ξεκίνησε άσχημα με λάθη και κακή κυκλοφορία. Δεν πατούσε καλά και ήταν τελείως ακίνδυνη για τον Ομπλακ.

Πήρα τα ηνία του ματς μετά το 25, αλλά και πάλι δεν έπεισε ότι της άξιζε το διπλό.

Δημιούργησε μια, δυο καλές προϋποθέσεις για να σκοράρει, όμως, δεν ήταν οι κραυγαλέες φάσεις. Όπως αυτή των Σλοβένων που έχασαν στο 85 και παραλίγο να μας ξεράνουν.

Το μεγάλο πρόβλημα ήταν στο κέντρο. Ο Φαν Σιπ προτίμησε δυο παίκτες που είναι κλασικοί αμυντικοί μέσοι. Τον Ζέκα και τον Κουρμπέλη.

Για εμένα ο ένας θα έπρεπε να ήταν ο Μπουχαλάκης, ο οποίος ξέρει να αλλάζει το παιχνίδι και βοηθά σημαντικά την ομάδα να ανοίξει και δεξιά κι αριστερά.

Η εθνική ήταν κομμένη στα δυο και αναγκαζόταν ο Σιόβας να βγάζει μπαλιές από πίσω.

Ο Μάνταλος με τον Μπακασέτα ήταν αρνητικοί και η λογική έλεγε ότι ο Ολλανδός τεχνικός θα έβαζε στο ματς έστω τον Φορτούνη.

Δεν ξέρω αν τον κράτησε για το Κόσσοβο, αλλά η απουσία του άσου του Ολυμπιακού ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή.

Διάβασα αρνητικές κριτικές για τον Παυλίδη. Το θέμα δεν ήταν ο πιτσιρικάς, αλλά το ότι παίξαμε μόνο από τα άκρα γιατί δεν είχαμε άλλη επιλογή. 

Πήραμε μηδέν στη δημιουργικότητα. Για να διακριθεί ο φορ χρειάζεται τις ανάλογες πάσες. Σαφώς παίζει ρόλο να είναι εκτελεστής – ο Παυλίδης δεν είναι – όμως θεωρώ άδικο να κόβουμε τα φτερά σε ένα νέο παιδί.

Οι πιο κομβικοί παίκτες σε μια ομάδα είναι οι κουμανταδόροι του παιχνιδιού. Και τέτοιος ποδοσφαιριστής είναι ο Φορτούνης. Έχει την κάθετη, την προσωπική ενέργεια και ξέρει να ανοίγει διαδρόμους.

Αμυντικά πήγαμε καλά. Στο ντεμπούτο του ο Σβάρνας δεν είχε πίεση και τον βοήθησε ο έμπειρος Σιόβας. 

Γενικά στο ανασταλτικό κομμάτι η εθνική ανταποκρίθηκε. Υστερήσαμε επιθετικά. Δεν βγάλαμε ένταση.

Η καλύτερη στιγμή του ματς ήταν η θεαματική ντρίμπλα του Λημνιού στο 26΄. Αλλά κι αυτό το παιδί κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνει το κάτι παραπάνω. Στάσιμο τον βλέπω…