Καμία ελληνική ομάδα δεν είναι έτοιμη για τους πρώτους ευρωπαϊκούς αγώνες, όμως θέλουν δεν θέλουν θα μπουν κατευθείαν στα βαθιά και είναι υποχρεωμένες να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να συνεχίσουν στην επόμενη φάση.

Αν αναλογιστούμε ότι ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ εδώ και καιρό έχουν κάνει μεταγραφές, ο μισός Παναθηναϊκός τα πήγε μια χαρά με την Άλκμααρ.

Ειδικά προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου και για ένα 20λεπτο στην επανάληψη το τριφύλλι έτρεξε, κυκλοφόρησε καλά τη μπάλα και σκόραρε.

Δεν το συζητάμε ότι η ομάδα θέλει δουλειά και παίκτες, αλλά για τα δεδομένα της εποχής και της ΠΑΕ με τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, οι πράσινοι ήταν ζωηροί και έδειξαν ότι βαδίζουν σε καλό δρόμο. 

Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.

Έφυγαν αρκετοί παίκτες και αποκτήθηκαν ο Βραζιλιάνος Λουτσιάνο και ο Καμπέσας απο τον Ισημερινό που πρώτα πρέπει να τους δούμε και μετά να τους κρίνουμε. 

Χρειάζονται επειγόντως σέντερ φορ, ακραίος και φυσικά να γυρίσει ο Βιγιαφάνιες που είναι τραυματίας.

Τώρα ο Ουζουνίδης στηρίζεται στον Χατζηγιοβάνη και στον Λουντ που δεν είναι εξτρέμ, όμως παίζει εκεί που τον χρειάζεται η ομάδα.

Ο Ελληνας τεχνικός πρέπει να εμπιστευτεί περισσότερο τον Μολίνς που ξέρει μπάλα, ενώ πολλά προβλήματα στον χώρο του κέντρου μπορεί να λύσει και ο Δώνης, ο οποίος έρχεται με φόρα από τις εξαιρετικές εμφανίσεις του στο δεύτερο μισό της σεζόν με τον Ηρακλή.

Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός είναι δυνατός στα μετόπισθεν. Με Μολέδο, Κουτρουμπή στο κέντρο της άμυνας, Χουλτ Κουλιμπαλί στα άκρα και Ζέκα, Κουρμπέλη ως δίδυμο στα αμυντικά χαφ.

Μέχρι τώρα δεν υπάρχουν ρεζέρβες για τα μπακ, ενώ τον Βλαχοδήμο τον θεωρώ λίγο για βασικό τερματοφύλακα. Το ταμείο, όμως, δεν επιτρέπει ανοίγματα.

Ο Διούδης, πάντως, είναι καλή περίπτωση αν φύγει ο Στιλ.

Έχω την αίσθηση ότι ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα χάνει και είναι άγνωστο ποιες θα είναι οι δυνατότητές του επιθετικά.

Ασφαλώς σε πολλά ματς θα παίζει ρόλο η φανέλα, όμως αυτό δεν φτάνει.

Σε κάθε περίπτωση ο Ουζουνίδης έχει πλάνο κι αυτό είναι σημαντικό για την ομάδα.

Άλλος στη θέση του 48χρονου τεχνικού μπορεί να τα είχε παρατήσει η, να έβρισκε ένα σωρό άλλοθι.

Ο Ουζουνίδης, όμως, δεν “μασάει”, πολεμάει και καταφέρνει να εμπνεύσει τους παίκτες του που είναι μαχητές…